கடலில் மேலாண்மை விடுதலைப் போரைத் தீர்மானிக்கும்
-க.வே.பாலகுமாரன்-
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
தமிழர் தாயகத்தின் தென்பகுதி சிறிலங்காவுடன் நீண்ட தரை எல்லையைக் கொண்டிருப்பினும், இலங்கைத் தீவைச் சூழவுள்ள கடற்பரப்பில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு கரையோரத்தையும் எல்லையாகக் கொண்டுள்ளது. இலங்கைத் தீவில் 1770 கிலோ மீற்றர் நீளமான (தீவுகள் நீங்கலாக) கரையோரத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு தமிழர் தாயகப் பகுதிக்குள் உட்பட்ட தாகவுள்ளது.
அத்தோடு, தமிழர் தாயகத்தின் பெரும்வளம், கடற்பிராந்தியத்திலேயே உள்ளது. இன்றைய நிலையில் பெட்ரோலியப் படிமங்களில் இருந்து பெரும் மீன் வளம் வரையில் - அதாவது கனி வளத்திலிருந்து உயிரியல் வளம் வரையிலான பெரும்வளம் கடற்பரப்பிலேயே கொட்டிக்கிடக்கின்றது.
இவற்றை நீண்ட காலமாக அனுபவித்து வரும் சிறிலங்கா ஆட்சியாளர்கள் இன்று அவற்றைத் தமிழ் மக்களின் அனுமதியோ, ஒத்துழைப்போ இன்றி சில நாடுகளுக்குப் பகிர்ந்தளிக்கவும், விற்பனை செய்யவும் முற்பட்டுள்ளனர். சுருக்கமாகக் கூறுவதானால், எமது இயற்கை வளத்தை விற்றுப் பெறும் பணத்தில் எமது இனத்தையே அழித்துவிடக்கூடிய யுத்த நடவடிக்கையில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் முனைப்புக் காட்டுகின்றது.
இது ஒருபுறம் இருக்க, தமிழர் தாயகத்தின் விடுதலைக்கான போராட்டத்தில் கடல் வகிக்கப்போகும் பங்கு மிகவும் காத்திரமானதாகவே நிச்சயம் இருக்கும். குறிப்பிட்டுக் கூறுவதானால், கடலில் இடம்பெறக்கூடிய பெரும் சமர்கள் போராட்டத்தை நிர்ணயிக்கும் ஒன்றாக இருக்கும் எனக் கூறின் மிகையாகமாட்டாது.
உலக வரலாற்றில் நீண்ட காலமாகவே கடலை ஆள்பவன் உலகை ஆள்வான் என்ற கேட்பாடு இருந்து வருகின்றது. இது வரலாற்று ரீதியில் நிரூபிக்கப்பட்டதொன்று. கடலானது ஒரு தேசத்தின் பாதுகாப்பிற்கானதாகவும் உள்ளது. அதேசமயம், பலவீனமானதாகவும் உள்ளது.
உலக போரியல் வரலாற்றில் பெரும் கடற்படையைக் கொண்டுள்ள நாடுகளே வல்லரசுகளாகக் கோலோச்சியுள்ளன. இது சோழப் பேரரசில் இருந்து பிரிட்டிஷ், அமெரிக்க சாம்ராஜ்யங்கள் வரையில் பொருத்தப்பாடானதே.
சில சாம்ராச்சியங்களின் எழுச்சியும், சில சாம்ராஜ்யங்களின் வீழ்ச்சியும்கூட கடற் போரினால் தீர்மானிக்கப்பட்டது. எடுத்துக்காட்டாகப் பிரிட்டிஷ் கடற்படைக்கும் - ஸ்பானியக் கடற்படைக்கும் இடையில் நடந்த ~அமெடா கடற்போர் தோல்வியினால் ஸ்பானிய சாம்ராஜ்யம் சரியத் தொடங்கப் பிரிட்டிஷ் சாம்ராஜ்யம் விரிவாக்கம் பெறத் தொடங்கியது. சூரியன் மறையாத சாம்ராஜ்யம் ஒன்றை பிரிட்டனால் ஸ்தாபிக்க அதன் வலுமிக்க கடற்படை காரண மாகியது.
இன்றுகூட ஈராக் - அமெரிக்கப் போரில் அமெரிக்க கடற்படை வகிக்கும் பாத்திரத்தைச் சுட்டிக்காட்ட முடியும். தரையில் ஒரு தளப்பிரதேசம் இன்றியே செயற்படத்தக்க அளவில் அமெரிக்கக் கடற்படை செயற்பட முடியும் என்பதை வளைகுடாப் போர் அதாவது, ஈராக் கிற்கு எதிரான போரில் அமெரிக்கக் கடற்படை நிரூபித்துள்ளது.
நெப்போலியனும், ஹிட்லரும் பெரும் வெற்றிகளைத் தமது இராணுவம் மூலம் ஈட்டியிருப்பினும் அவர்களினால் கடற்பரப்பில் குறிப்பாக, அத்திலாந்திக்கின் வடகிழக்குக் கடற்பிராந்தியத்திலும், ஆங்கிலக் கால்வாயிலும் தமது ஆதிக்கத்தை நிலைநாட்ட முடியாமல் போனதே அவர்களின் தோல்விக்கு அடிப்படையாக அமைந்த முக்கியமான காரணிகள் எனக் கூறின் மிகையாகாது. அதாவது, நெப்போலியனும், ஹிட்லரும் கடற்போரில் சந்தித்த தோல்விகள் அவர்களின் ஒட்டுமொத்தத் தோல்விக்கு அடிப்படையாகின. சிறிது காலமாயினும் ஆங்கிலக் கால்வாயும் வடகிழக்கு அத்திலாந்திக்கும் அவர்கள் வசம் இருந்திருப்பின் இன்றைய உலக வரலாறே மாறியிருக்கும்.
இதேவேளை, தமிழர் தாயகத்திற்கான விடுதலைப் போரில் சிறிலங்காக் கடற்படைக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் இடையில் இடம்பெற்று வரும் சமர்கள், இடம்பெறப்போகும் சமர்கள் விடுதலைப் போரின் பெரும் வெற்றி தோல்விகளைத் தீர்மானிப்பவையாக இருக்கும் எனத் துணிந்து கூறமுடியும். விடுதலைப் புலிகளின் கடற்புலிகளின் சிறப்புத் தளபதி கேணல் சூசை குறிப்பிட்டதுபோல் 'ஈழப் போரின் இறுதிச் சமர் கடற்சமராகவே இருக்கும்" எனக் கூறப்பட்டமைகூட மிகையானதொன்றாக இருக்கமாட்டாது.
**
மேற்கூறப்பட்ட விடயங்கள் சிறிலங்கா அரச தரப்பாலும் - விடுதலைப் புலிகளினாலும் நன்கே விளங்கப்பட்டதொன்றாகவே உள்ளது. இதன் அடிப்படையில், சிறிலங்கா கடற்படையும், விடுதலைப் புலிகளும் தமது பலத்தை வளர்த்துக் கொண்டுள்ளனர்.
அரசு என்ற ரீதியில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் ~சுதந்திரத்தோடு தனது கடற்படையையும் உருவாக்கி இருந்தது. ஆரம்பத்தில் இதன் முக்கிய பணி இந்தியாவிற்கும் - இலங்கைக்கும் இடையிலான கடத்தல் நடவடிக்கைகளை முறியடிக்கும் செயற்பாடு கொண்டதாகவே இருந்தது. அதன் பின்னர் தமிழ் மக்களின் விடுதலைப் போராட்டத்துடன் அது படிப்படியாக வளர்ச்சி கண்டது.
இதேவேளை, கடற்புலிகளின் உருவாக்கமானது தொண்ணூறுகளின் ஆரம்பத்தில் - குறிப்பாக, விடுதலைப் புலிகள் மேற்கொண்ட ஆகாயக் கடல்வெளிச் (ஆ.க.வெ) சமரின் பின் தேசியத் தலைவர் வே.பிரபாகரன் அவர்களால் பலம் மிக்கதானதொரு படையாகக் கட்டி வளர்க்கப்பட்டுள்ளது. விடுதலைப் போராட்டங்களின் வரலாற்றில் ஒரு முன்னுதாரணமான படையணியாக அது உள்ளதெனில் மிகையாகாது. இதன் சிறப்புத் தளபதியாக கேணல் சூசை அவர்கள் செயற்பட்டு வருகின்றார்.
சிறிலங்கா கடற்படைக் கட்டமைப்பைப் பொறுத்து, இலங்கைத்தீவின் கடற்பிராந்தியம் ஐந்து வலயங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. இதில், வடக்கு, கிழக்கு மற்றும் வடமத்திய வலயங்கள் தமிழர் தாயகக் கரையோரத்தை கொண்டவையாகவுள்ளன. மேல் மற்றும் தென் வலயங்கள் சிறிலங்கா கரையோரங்களை உள்ளடக்கியவையாகவுள்ளன.
இதில் வடக்கு, கிழக்கு மற்றும் வடமேல் வலயங்களில் உள்ள கடற்படைத் தளங்களில் காரைநகர் (1955), திருமலை (1957) ஆகிய கடற்படைத் தளங்களைவிட ஏனையவையும், தமிழ் மக்களின் விடுதலைப் போராட்டம் முனைப்புப் பெற்ற பின்பு அதிலும் குறிப்பாக, விடுதலைப் போராட்டத்தில் கடற்புலிகளின் பிரவேசத்தின் பின்பு விரிவாக்கம் பெற்றவையாகும்.
இதேசமயம், கடற்புலிகளைப் பொறுத்து அவர்கள் வடகிழக்குப் பகுதியிலும், வட மேற்குப் பகுதியிலுமான கடற்கரைப் பிரதேசத்தில் தமது தளங்களைக் கொண்டுள்ளனர். குறிப்பாக, வடகிழக்கே, நாயாற்றில் இருந்து தாளையடி வரையிலான கடற்கரைப் பிரதேசத்திலும் வடமேற்குப் பகுதியில் மன்னார் மாவட்டத்தின் மேற்குக் கரையோரத்திலும் யாழ். மாவட்டத்தின் வடமராட்சிக் கிழக்குப் பிரதேசத்தின் கிழக்குக் கரையோரத்திலுமாகத் தமது தளங்களைக் கொண்டுள்ளனர்.
இதேவேளை, தமிழர் தாயகத்தைச் சூழவுள்ள கடற்பரப்பானது சகல பகுதிகளிலும் ஒரே வகையான கரையோரத்தையோ கடற்பரப்பையோ கொண்டதல்ல. ஒரு வகையில் பார்க்கப்போனால், பல விரிகுடாக்களையும், கடல் நீரேரிகளையும், முனைகளையும், தீவுகளையும் கொண்டதாக கடற்பகுதி உள்ளது. இதில் குடாக்கடல்களைப் பொறுத்து யாழ். கடல் நீரேரி மட்டுமே ஓரளவு ஆயினும் - அதாவது மட்டுப்படுத்தப்பட்ட அளவிலான படகுப் போக்குவரத்திற்கு உகந்ததாகும். ஏனைய கடல் நீரேரிகள் எவையும் இராணுவ நோக்கில் பயன்படுத்தப்பட முடியாத சிறுபரப்புக்களாகவே உள்ளன. இதேசமயம், நாச்சிக்குடா, முள்ளிவாய்க்கால் போன்ற விரிகுடாக்கள் கடற்படைகளின் செயற்பாட்டிற்கு ஒருபுறத்தில் சாதகமானi யாகவும், மறுபுறத்தில் பாதகமானவையாகவும் உள்ளன.
அத்தோடு, தமிழர் தாயகத்தைச் சூழவுள்ள கடற்பரப்பும் அதாவது, கரையோரம் மற்றும் கடல்பரப்பு, அவற்றின் சூழல் போன்றவையும் வேறுபடுபவையாகவுள்ளன. சுலபமாக இதனை விபரிப்பதானால், மூன்று வலயங்களாக இவற்றைப் பிரிக்கலாம்.
01. மேற்குக் கரையோரம்
02. வடகரையோரம்
03. கிழக்குக் கரையோரம்.
மேற்குக் கரையோரம் பல தீவுக்கூட்டங்களைக் கொண்டதும், பல குடாக்களைக் கொண்டதாகவும் உள்ளது. பிரதான நிலப்பரப்பிற்கு அண்மையாக அதிக ஆழமற்ற கடற்பரப்பைக் கொண்ட இப்பிரதேசமானது கடல் அடித்தளத்தில் சிறியளவிலான பாறைப் படைகளையும்; மணற்பாங்கான கடலடித்தரையும் கொண்டதாகும்.
இக்கடற்பிரதேசத்தைக் கண்காணிக்கவோ அன்றி இப்பகுதியில் போரிடுவதற்கோ ஆழம் குறைந்த கடற்பரப்பில் பயணிக்கத்தக்கதான கடற்கலங்கள் அதிகளவில் தேவைப்படுவதாக இருக்கும்;. இதேசமயம், குறிப்பிட்ட தொலைவிற்கு அப்பால், அதாவது, தீவுப்பகுதிகளின் மேற்குப் புறங்களில் ஆழ்கடல் பரப்பு காணப்படுவதால் பெரியளவிலான போர்க் கலங்களைப் பயன்படுத்திக்கொள்ள முடியும்.
ஆனால், அப்பிராந்தியத்தில் கரையோரங்களில் இருந்து சுமார் 10-20 கடல் மைல் தொலைவிற்கு அப்பால் இந்தியக் கடற்பரப்பு உள்ளதினால், சிறிலங்கா கடற்படையைப் பொறுத்து ஆழ்கடல் ரோந்து என்பது அப்பகுதியில் இடம்பெறுவது அரிதே ஆகும்.
இதேசமயம், இப்பகுதியில் உள்ள தீவுகளுக்கு இடையிலான கடற்பரப்பும், (நெடுந்தீவு போன்ற தொலைதூரத்தீவுகள் தவிர) யாழ். கடல் நீரேரி போன்ற குடாக்கடலும் மிகவும் ஆழம் குறைந்தவையாக உள்ளன. பெரும்பாலும் மணற்திட்டுக்களையும், இடையிடையே பாறைப் படைகளையும் கொண்டவையாக இவை இருப்பதன் காரணமாக இவை தனித்துவமான தன்மை கொண்டவையாக - பெரிய கடற்கலங்கள் பயணிக்க முடியாதவையாகவும் உள்ளன.
அடுத்ததாக, மேற்குக் கரையோரத்தில் மன்னாருக்கும் கற்பிட்டிக்கும் இடைப்பட்டதான கடற்பரப்பும் குறிப்பிடத்தக்கதானதொரு முக்கியத்துவத்தைப் பெறுவதொன்றாகவே இருக்கும். ஒரு விரிகுடா போன்ற தன்மையைக் கொண்ட இக்கடற்பரப்பின் அடித்தளம் மணற்பாங்கு கொண்டதாகவும் அதேநேரத்தில் தமிழீழக் கடற்பரப்பில் ஒரு தனித்துவமான பகுதி போன்றதாகவும் உள்ளது.
அதாவது, தலைமன்னாருக்கும் இந்திய தனுஷ்கோடிக்கும் இடையில் மணற்பாங்கான திட்டுக்கள் தொடராக உள்ளமையால் மேற்குக் கரையோரத்தின் வடபகுதி ஊடான போக்குவரத்திற்கு எவ்வேளையிலும் ஏற்றதான தன்மை இருப்பதாக இல்லை. அத்தோடு, இக்கடற்பரப்பானது அரபிக் கடலுடன் தொடர்பட்டதான தனித்துவமான தொன்றாகவே உள்ளது. ஆயினும் இதன் எல்லைகளும் இந்தியக் கடற்பரப்புடன் தொடர்புபட்டதாக இருப்பினும் கொழும்பிற்கு மேற்காகவுள்ள சர்வதேச கடல் மார்க்கத்தை இதனூடாக எட்டமுடியும்.
அடுத்ததாக வடகடற்பரப்பானது - பொதுவில் கரையோரத்திற்கு அண்மையாகவுள்ள முருகைக்கற்பாறைகள் இதில் முக்கியத்துவமுடையவையாகவுள்ளன. கரையோரத்தில் இருந்து சில நூறு மீற்றர் அளவிலும் அதற்கும் குறைவான தொலைவிலுள்ள இம் முருகைக் கற்பாறைகளினால் இக்கடற்கரைப் பிரதேசத்தில், கடற்கலங்கள் விரும்பிய இடத்தில் கரைசேர முடியாத நிலையே உள்ளது. இதனால், துறைமுக அன்றி இறங்குதுறை ஏற்பாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்ட இடங்களில் மட்டுமே கடற்கலங்கள் கரையை அடையக்கூடிய சாத்தியப்பாடான தன்மை உள்ளது.
இதேசமயம், இப்பகுதி குறிப்பிட்ட தொலைவிற்கு அப்பால் ஆழம் கூடிய கடற்பகுதியாகவும் கப்பல் போக்குவரத்திற்கு ஏற்றதாகவும் உள்ளதோடு, வடக்கே குறுகிய தொலைவில் இந்தியக் கடற்பரப்பைக் கொண்டதாகவும் உள்ளது. ஒட்டுமொத்தத்தில் மேற்கு மற்றும் வடக்கு கடற்பரப்பு அகன்ற கண்டமேடைப் பகுதியில் அமைந்துள்ளது.
இதற்கு அடுத்ததான பகுதி பருத்தித்துறையில் இருந்து தமிழர் தாயகத்தின் தென்கோடி வரை நீண்ட கரையோரமாகும். பல குடாக்களைக் கொண்டதான இக்கடற்பரப்பு ஆழம் மிக்கதாக இருப்பதோடு, தமிழர் தாயகத்தின் பிரதான துறைமுகமான திருகோணமலைத் துறைமுகத்தைக் கொண்டதாகவும் ஒப்பீட்டு ரீதியில் தமிழர் தாயகத்திற்கான விடுதலைப் போரில் அதிகூடிய முக்கியத்துவம் மிக்கதான கடற்பரப்பாகவும் உள்ளது.
கடற்பரப்பு பெரும்பாலும் மணற்பாங்கானதாக இருப்பதோடு, ஆழம் அதிகமானதாக இருப்பதன் காரணமாக, பாரிய கடற்கடலங்கள்கூட கரையோரத்தை அண்டிவரக் கூடியதானதொரு சூழ்நிலை இருப்பதோடு, கடற்பரப்பு, பரந்து விரிந்ததாக சர்வதேச கடற்பரப்புடன் தொடர்புடையதாக இருப்பதினால், கரையை அண்டாது தொலைவிலேயே பயணிக்கவும் வாய்ப்புக்கள் நிறையக் கொண்டதாகவும் உள்ளது.
இதேசமயம், இக்கடற்பரப்பினுள் வங்காள விரிகுடாவில் பயணிக்கும் அன்றி கொழும்பிலிருந்து அன்றி கொழும்பு நோக்கி மலாக்கா நீரிணை ஊடாகக் கப்பல்களில் பாதைகளை விரைவிலேயே எட்டமுடியும்.
இந்த வகையில், காணப்படும் தமிழர் தாயகக் கடற்பரப்பில் எதிர்காலத்தில் பல சமர்கள் இடம்பெறலாம் என்பது மட்டுமல்ல, தமிழர் தாயகத்தின் விடுதலையில் இக்கடற் சமர்கள் ஏற்படுத்தப்போகும் தாக்கம் முக்கியத்துவம் மிக்கவையாக, ஏன் தீர்மானிக்கும் சக்தி கொண்டவையாகவும் இருக்கும் எனக் கூறினும் மிகையாகமாட்டாது.
சிறிலங்கா கடற்படையினருக்கும் - கடற்புலிகளுக்கும் இடையிலான வலுச் சமநிலை மற்றும் மேலாதிக்கம் என்பதனை அவர்களின் ஆயுதத் தளவாடங்கள், ஆளணி என்பனவற்றைக் கொண்டு மதிப்பிடுதல் முடியாது. அது சாத்தியமானதொன்றும் அல்ல. பொருத்தப்பாடானதொன்றும் அல்ல. ஏனெனில், இருதரப்பினரின் பலம் தொடர்பான விடயங்களுக்கு தரவுகள் கிடைக்கப்பெறுதல் கடினம் என்பதோடு, ஆயுதத் தளவாடங்களும் ஒரே ரகத்திலானவையாகவும் இல்லை. அதேசமயம், போர் யுக்திகளும், தாக்குதல் வழிமுறைகளும் கூட ஒரு வகைப்பட்டவையாகவும் இல்லை.
ஆனால், இதுவரை சிறிலங்காக் கடற்படையினருக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் இடையே நடந்துள்ள கடற்சமர்களின் அடிப்படையில் இருதரப்பினரதும் படைக்கலங்கள் அவற்றின் பாவனைகள் என்பன குறித்த சில மதிப்பீடுகளுக்கு வருதல் முடியும்.
சிறிலங்காக் கடற்படையைப் பொறுத்து அதன் பிரதான போரிடும் கலமாக 'டோறா" பீரங்கிப்படகுகள் உள்ளன. இஸ்ரேலிலும், உள்நாட்டிலுமாக தயாரிக்கப்பட்ட இவ் டோறா பீரங்கிக் கலங்கள் மிதக்கும் மினி முகாம் எனக் கூறத்தக்க வகையில் 20 எம். எம். பீரங்கிகள் உட்பட ஆயுத தளவாடங்களைக் கொண்டுள்ளன. இதுவரை கடற்புலிகளுடனான சமர்களில் தமது திறனை வெளிப்படுத்தியுள்ளன என்றே கருதப்படுகின்றது.
இவ்டோறா பீரங்கிக் கலங்கள் சிறிலங்கா கடற்படையைப் பொறுத்து கரையோர ரோந்து மற்றும் கடற்புலிகளுடனான சமர்களில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. மேலும் ஆழ்கடல் ரோந்திலும், தாக்குதலிலும் அவை தேவை ஏற்படும்போது பயன்பாட்டிற்குக் கொண்டு வரப்படுகின்றன.
ஆழ்கடல் ரோந்துக்கெனச் சிறிலங்காக் கடற்படைப் பீரங்கிக் கப்பல்களைக் கொள்வனவு செய்திருப்பினும் அவை மோதல்களில் பெரும் பங்காற்றுவதாக இல்லை. அவை பெரும்பாலும் கண்காணிப்பாளர்கள் என்ற நிலையில் இருப்பதோடு, சிறிலங்கா கடற்படைக்கும் - கடற்புலிகளுக்கும் இடையிலான மோதல்கள் பெரும்பாலும் கரையோரத்தில் இருந்து சுமார் 30 கடல் மைல் தொலைவில் இருந்து இடம்பெறுவதினால் அவ் ஆழ்கடல் ரோந்துக் கப்பல்கள் சண்டைகளில் பங்குபற்றுவதோ அன்றிச் சிக்கிக் கொள்வதோ மிகவும் குறைவாகவே உள்ளது.
கடற்புலிகளைப் பொறுத்து உள்நாட்டில் வடிவமைக்கப்பட்ட கலங்கள் வெளியிணைப்பு இயந்திரங்களுடன் பாவனையில் உள்ளன. 20 எம்.எம் பீரங்கிகள் மற்றும் தானியங்கி ஆயுதங்களைக் கொண்ட இப்பீரங்கிக் கலங்கள் சிறிலங்காக் கடற்படையினரிடம் உள்ள டோறா பீரங்கிக் கலங்களுடன் சண்டையிடும் வலுவைக் கொண்டவையாகவுள்ளன.
இதனைவிட சிறிய அளவிலான சண்டைப் படகுகளையும், விடுதலைப் புலிகள் தமது படையணியில் கொண்டுள்ளனர். வேகமான நகர்வு, இப்படகுகளின சிறப்பம்சமாக இருப்பதோடு, அர்ப்பணிப்பு மிக்கப் போராளிகளை அவை கொண்டவையாக இருப்பதினால் இப்படகுகள் பல தடவைகளில் தமது சக்திக்கும் மேம்பட்டதான காரியங்களைக் கூட ஆற்றுவதுண்டு.
இவற்றைவிட கடற்புலிகளிடம் சமர்களின் போக்கையே தீர்மானிக்கத்தக்கதாகவும், திருப்பத்திற்கு உள்ளாக்கக்கூடியதுமான கடற்கரும் புலிகள் அணி - அதாவது தற்கொடைத் தாக்குதல் அணி - ஒன்றும் உள்ளது. இதுவரையில் இக் கடற்கரும்புலி அணி கடற்சண்டைகளில் காத்திரமான பங்காற்றியுள்ளமை அறியப்பட்டதொன்றே.
சிறிலங்காக் கடற்படையினரைப் பொறுத்தும் சரி, விடுதலைப் புலிகளைப் பொறுத்தும் சரி அவை இரண்டு பணிகளை முக்கியமாக ஆற்றுகின்றன.
01. தமது கடல்வழி விநியோகங்களுக்கான பாதுகாப்பு
02. எதிர்த்தரப்பினரது விநியோகங்களைத் தடுத்தல்
இவை இரண்டும் இவ்விரு கடற்படையினரதும் முக்கிய பணியாகும். அதாவது, விடுதலைப் புலிகளுக்கு கடல்மார்க்கமாக இடம்பெறும் ஆயுத விநியோகத்தைத் தடுத்தலும், வடக்கிற்கும், கிழக்கிற்கும் இடையிலான போராளிகளின் போக்குவரத்து ஆயுத விநியோகம் என்பனவற்றை முடக்குதல் என்பது சிறிலங்காக் கடற்படையினரின் முக்கிய பணியாகும்.
இதேசமயம், யாழ். குடாநாட்டிலுள்ள சிறிலங்கா இராணுவத்தினரின் போக்குவரத்து, ஆயுத தளவாட விநியோகத்தை முடக்கத்திற்கு உள்ளாக்குதல் கடற்புலிகளின் பணியாக இருக்கக்கூடியதாகும். ஆனால், யுத்த நிறுத்தம் பெயரளவிலாயினும் அமுலில் இருப்பதன் காரணமாக, கடற்புலிகளின் நடவடிக்கைகளை மட்டுப்படுத்தப்பட்ட அளவிலானதாகவே மேற்கொள்ள வேண்டியுள்ளது.
ஆனால், யுத்தமொன்று முழு அளவில் மூளுமாயின் கடற்பரப்பில் மேலாதிக்கம் என்பது முக்கியத்துவம் மிக்கதொன்றாகவும், யுத்தத்தில் வெற்றி தோல்விகளைத் தீர்மானிக்கும் ஒன்றாகவும் நிச்சயமாக மாற்றமடையும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. இத்தகையதொரு நிலையில் கடந்த ஆண்டில் இடம்பெற்ற மோதல்களின் அடிப்படையில் மதிப்பீடு ஒன்றை மேற்கொள்வது ஓரளவு பொருத்தப்பாடானதொன்றாகவே இருக்கும்.
***
கடந்த வருடத்தில் குறிப்பிடத்தக்க கடற்சமர்களில் மே - 11 ஆம் திகதி வெற்றிலைக்கேணி கடற்பரப்பில் இடம்பெற்ற மோதல், அதன் பின்னர் ஓகஸ்ட் மாதம் முதலாம் திகதி திருமலைத் துறைமுகப்பகுதிக்குள் இடம்பெற்ற மோதல்கள், செப்ரெம்பர் இரண்டாம் திகதி வடமராட்சிக் கடலில் சுமார் ஒன்பது மணி நேரம் நிகழ்ந்த உக்கிர மோதல், நவம்பர் மாதம் ஒன்பதாம் திகதி வடபகுதிக் கடலில் இடம்பெற்ற கடும்மோதல் என்பன கடல் மேலாதிக்கம் குறித்த விடயத்தில் முக்கியமான சமர்களாகக் கொள்ளத்தக்கவையாகும்.
இச்சமர்கள் குறித்து சுயாதீனமான செய்திகள் கிடைக்கப்பெறவில்லை. ஆயினும், சிறிலங்காக் கடற்படையினரின் தகவல்களின் அடிப்படையிலும், எம்மால் அறியப்பட்ட சில தகவல்களின் அடிப்படையிலும் இப்பிராந்தியத்தின் அதாவது வடக்கு மற்றும் கிழக்குக் கடற்பரப்பில் சிறிலங்காக் கடற்படையின் செயற்பாட்டைக் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவரும் பலத்தைக் கடற்புலிகள் பெற்று வருவதாகவே கொள்ளமுடியும்.
இதனை மேற்குறிப்பிட்ட சமர்களின் முடிவுகளில் இருந்தே மதிப்பீடக்கூடியதாக இருக்கும். இதில் முதலாவதாக, சிறிலங்காவின் முக்கிய போரிடும் கலமான டோறா பீரங்கிப் படகுகள் செயல்திறன் மிக்கவையாக இருப்பினும், கடற்புலிகளினால் அவற்றை மோதலில் செயலிழக்கச் செய்ய முடியும் என்பதையே கடந்த ஒருவருட காலக் கடற்சமர்கள் நிரூபிப்பவையாகவுள்ளன. கடற்புலிகளுக்கும் - சிறிலங்கா கடற்படையினருக்கும் இடையிலான மோதல்களைக் கடற்புலிகளின் அதிவேகப் பீரங்கிப் படகுகளுக்கும் - டோறா அதிவேகப் பீரங்கிப் படகுகளுக்கும் இடையில் என்றுகூடக் கூறலாம்.
அதிலும் குறிப்பாக, திருமலையிலுள்ள டோறாப் பீரங்கிப் படகுகளின் தொகுதியே கடற்படையின் முனைப்பான போரிடும் அணியாகும். அடுத்தாக 'N;டாறா" பீரங்கிப் படகுகள் காங்கேசன்துறை துறைமுகத்தில் அதிகளவில் நிறுத்திவைக்கப்பட்டுள்ளன. இதேவேளை, சிறிலங்கா கடற்படைக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் இடையிலான முக்கிய மோதல்கள் இவ்விரண்டு தளங்களுக்கும் இடையிலேயே நடைபெற்றுள்ளன என்பதும் சிறிலங்கா கடற்படையின் இரு தளங்களில் இருந்தும் 'டோறா" பீரங்கிக்கலங்கள் இதில் பங்கேற்றன என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.
இச்சண்டைகள் யாவற்றிலும் சிறிலங்காக் கடற்படை தமது டோறா பீரங்கிக் கலன்கள் ஒன்றிற்கு மேற்பட்டவற்றை இழந்துள்ளது. அடுத்ததாக இச்சண்டைகள் பற்றிக் குறிப்பிடத்தக்க விடயமானது இச்சண்டைகள் யாவற்றிலும் களமுனையில் இருந்து சிறிலங்காக் கடற்படையினரே பின்வாங்கிச் சென்றுள்ளனர் என்பதாகும்.
அதாவது, சமர்களின்போது கடற்புலிகளின் மேலாதிக்கம் நிலைநாட்டப்பட்டமை காரணமாகவே சிறிலங்காக் கடற்படை விலகிக் கொள்ள வேண்டியதாகியது. இதனை வேறு சில நிகழ்வுகளும் ஊர்ஜிதம் செய்பவையாகவே இருந்துள்ளன.
எடுத்துக்காட்டாக, மே. 11 இல் நடந்த சண்டையின் போது இராணுவத்தினரை ஏற்றி வந்த ~வேல்ட்குறூசர் எனும் கப்பல் அப்பிராந்தியத்தில் இருந்து சர்வதேச கடற்பரப்பிற்குள் தப்பியோடியது. சிறிலங்காக் கடற்படைத்தரப்பும், அரச தரப்பும் இதனைப் பாதுகாத்துக் கொண்டமை தமது சாதனைஃ திறமை எனக் கூறிக் கொண்டாலும் உண்மையில் அக்கப்பல் தப்பிப்பிழைக்க ஓடி ஒழித்தது என்பதே உண்மையாகும். அக்கப்பல் குறித்து இரு நாட்களுக்கு அரசாங்கம் தகவல் வெளிவிட மறுத்ததில் இருந்தே கடற்படையும், சிறிலங்கா அரசு அடைந்த பீதியும் வெளிப்பட்டிருந்தது.
இத்தகையதொரு சம்பவம் மீண்டும் ஒரு தடவை இடம்பெற்றது. சிறிலங்கா கடற்படையினருக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் வடமராட்சிக் கடலில் கடந்த நவம்பர் மாதத்தில் மோதல் ஒன்று மூண்டதையடுத்து இராணுவத்தினரை ஏற்றிய கப்பல் ஒன்று தன்னைக் காத்து இந்தியக் கடற்பிராந்தியத்திற்குத் தப்பியோடியது. ஆனால், இம்மோதலில் டோறாப் பீரங்கிக் கலன்கள் பலமாக அடிவாங்கின. ஆனால், அரசு கூறுவது போன்று மோதல்களின் போது விடுதலைப் புலிகளின் இலக்காக இக்கப்பல்கள் இருந்தனவா என்பது வேறு விடயம்.
இது ஒரு புறமிருக்க, சிறிலங்கா கடற்படைக் கலங்களைக் குறிப்பாக, டோறா அதிவேகத் தாக்குதல் கலன்களை முன்னர் கரும்புலித் தாக்குதல் ஊடாகத் தாக்கி அழித்து வந்த கடற்புலிகள் - தற்பொழுது நேரடிச் சமரின் மூலம் முடக்கத்திற்கு உள்ளாக்கித் தாக்கி அழிக்கும் அளவிற்கு முன்னேற்றம் கண்டுள்ளனர். கடந்த நவம்பர் மாதத்தில் வடமராட்சிக் கடற்பரப்பில் இரண்டு டோறா படகுகளை மூழ்கடித்து ஒன்றைப் பலத்த சேதத்திற்குள்ளாக்கிய தாக்குதலில் ஒரு கலத்தைக் கைப்பற்றி ஆயுதங்களை மீட்டபின் மூழ்கடித்தமையும், அதில் நான்கு கடற்படையினரைக் கைது செய்திருந்தமையும் கடற்சமரில் முக்கியமானதொரு அம்சமே ஆகும். அதாவது, கடற்புலிகளின் தாக்குதல் திறன் அதிகரித்ததன் வெளிப்பாடாகும்.
இவை ஒருபுறம் இருக்க, கடந்த ஒரு வருட காலத்திற்குள் சிறிலங்காவின் முக்கிய துறைமுகங்கள் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகியுள்ளன. இத்தாக்குதல்களுக்கு கடற்புலிகள் உரிமை கோராது விடினும், சிறிலங்கா அரசாங்கமோ கடற்புலிகள் இத்தாக்குதல்களை மேற்கொண்டதாகக் கூறுகின்றது.
அந்த வகையில் பார்க்கையில், கடற்புலிகளினால் சிறிலங்காவின் அனைத்துத் துறைமுகங்களையும் எட்டமுடியும் என்பது கடந்த ஆண்டில் உறுதி செய்யப்பட்டதாகியுள்ளது. இத்தாக்குதல்கள் முறியடிக்கப்பட்டதாக சிறிலங்கா அரசாங்கம் கூறிக்கொண்டாலும் தாக்குதல்களினால் துறைமுகத்திற்கும் சிறிலங்கா கடற்படைக்கும் துறைமுக நடவடிக்கைகளுக்கும் பாதிப்பு ஏற்பட்டது என்பதை மறுக்க முடியாது.
காலித்துறைமுகம் மீதான தாக்குதலினால் போர்க் கப்பலான பராக்கிரமபாகு தரைதட்டிதை யும் ஒரு டோறா உட்பட இரு படகுகள் மூழ்கடிக்கப்பட்டதையும், கட்டிடங்கள் சேத மடைந்ததையும் அரசாங்கத்தால் மறுத்துவிட முடியவில்லை.
இதேவேளை, கொழும்புத்துறைமுகத்தின் மீதான தாக்குதலின்போது பெரும் சேதம் எதுவும் ஏற்படவில்லை எனக்கூறிக் கொண்டாலும் உண்மைகளை மூடிமறைத்து மூன்று டிங்கிப் படகுகள் மூழ்கடிக்கப்பட்டதாகவும், கப்பல் ஒன்று சேதத்திற்கு உள்ளானதாகவும் கூற வேண்டிய கட்டாயம் அரசிற்கு எழுந்தே இருந்தது.
அதேசமயம் கடற்புலிகளின் படகெனக் கூறி சிறிலங்காக் கடற்படை தாக்கி மூழ்கடித்தவை மீன்பிடிப் படகுகள் என்பதும் கைது செய்யப்பட்டவர்கள் நீர்கொழும்பு மீனவர்கள் என்பதும் பின்னர் ஊர்ஜிதம் செய்யப்பட்டவை ஆகின. இந்த நிலையில், கடற்புலிகள் கொழும்பு துறைமுகப்பகுதிக்குள் தாக்குதல்களை நடத்தியுள்ளனர் என்பது மட்டுமல்ல, சிலர் தாக்குதல் நடத்திவிட்டு திரும்பிச் சென்றுள்ளமையும் ஊர்ஜிதம் ஆகின்றது.
இவற்றைப் பார்க்கையில், கடந்த ஓராண்டு காலத்தில் சிறிலங்கா கடற்படையானது முழுவீச்சில் செயற்பட்டபோதும் கடற்படையினரின் நடவடிக்கைகளை தமிழர் தாயகக் கடற்பரப்பில் விடுதலைப் புலிகளால் கட்டுப்படுத்த முடியும் என்பது பெரும்பாலும் உறுதி செய்யப்பட்டதொன்றாகவே உள்ளது.
இதனைச் சிறிலங்காக் கடற்படையினரும், அதன் ஆலோசகர்களும் புரிந்துகொண்டுள்ளனர் என்பதையே அவர்களின் அண்மைக்கால நடவடிக்கைகள் உணர்த்துகின்றன. குறிப்பாக, கூறுவதானால், டோறா பீரங்கிக் கலங்களுக்கு 30 எம்.எம். பீரங்கிகள் பொருத்தும் நடவடிக்கைகளிலும் சமரின்போது சிறிலங்கா விமானப் படையின் உதவியைக் கோருவதும் இதன் விளைவுகளே ஆகும்.
ஆனால், இக்காலப் பகுதியில் இடம்பெற்ற மோதல்கள் பெரும்பாலும் மட்டுப்படுத்தப்பட்டவையே. இம்மோதல்கள் தமிழ் மக்களின் இறுதிப் போரின் அங்கமாக இல்லாது விடினும் அச்சமர்கள் பற்றிக் கட்டியம் கூறுபவையாகக் கொள்ளப்படத்தக்கவையே. இந்த ரீதியில் எதிர்காலத்தில் கடலில் இடம்பெறப்போகும் பெரும் சமர்களில் சிறிலங்காக் கடற்படை கடற்புலிகளிடம் இருந்து பெரும் சவாலை எதிர்கொள்ள வேண்டி இருக்கும். இது நெப்போலியனுக்கு டிரல்பல்கார் போன்றதாகவோ, ஸ்பெயினுக்கு அமெல்டா போன்றதாகவோ கூட அமையலாம்.
நன்றி: ஈழநாதம் (19.02.07)
_____________________________________________
தமிழ்ப்பதிவுகள்
ஈழம்
புலிகள்
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
தமிழர் தாயகத்தின் தென்பகுதி சிறிலங்காவுடன் நீண்ட தரை எல்லையைக் கொண்டிருப்பினும், இலங்கைத் தீவைச் சூழவுள்ள கடற்பரப்பில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு கரையோரத்தையும் எல்லையாகக் கொண்டுள்ளது. இலங்கைத் தீவில் 1770 கிலோ மீற்றர் நீளமான (தீவுகள் நீங்கலாக) கரையோரத்தில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு தமிழர் தாயகப் பகுதிக்குள் உட்பட்ட தாகவுள்ளது.
அத்தோடு, தமிழர் தாயகத்தின் பெரும்வளம், கடற்பிராந்தியத்திலேயே உள்ளது. இன்றைய நிலையில் பெட்ரோலியப் படிமங்களில் இருந்து பெரும் மீன் வளம் வரையில் - அதாவது கனி வளத்திலிருந்து உயிரியல் வளம் வரையிலான பெரும்வளம் கடற்பரப்பிலேயே கொட்டிக்கிடக்கின்றது.
இவற்றை நீண்ட காலமாக அனுபவித்து வரும் சிறிலங்கா ஆட்சியாளர்கள் இன்று அவற்றைத் தமிழ் மக்களின் அனுமதியோ, ஒத்துழைப்போ இன்றி சில நாடுகளுக்குப் பகிர்ந்தளிக்கவும், விற்பனை செய்யவும் முற்பட்டுள்ளனர். சுருக்கமாகக் கூறுவதானால், எமது இயற்கை வளத்தை விற்றுப் பெறும் பணத்தில் எமது இனத்தையே அழித்துவிடக்கூடிய யுத்த நடவடிக்கையில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் முனைப்புக் காட்டுகின்றது.
இது ஒருபுறம் இருக்க, தமிழர் தாயகத்தின் விடுதலைக்கான போராட்டத்தில் கடல் வகிக்கப்போகும் பங்கு மிகவும் காத்திரமானதாகவே நிச்சயம் இருக்கும். குறிப்பிட்டுக் கூறுவதானால், கடலில் இடம்பெறக்கூடிய பெரும் சமர்கள் போராட்டத்தை நிர்ணயிக்கும் ஒன்றாக இருக்கும் எனக் கூறின் மிகையாகமாட்டாது.
உலக வரலாற்றில் நீண்ட காலமாகவே கடலை ஆள்பவன் உலகை ஆள்வான் என்ற கேட்பாடு இருந்து வருகின்றது. இது வரலாற்று ரீதியில் நிரூபிக்கப்பட்டதொன்று. கடலானது ஒரு தேசத்தின் பாதுகாப்பிற்கானதாகவும் உள்ளது. அதேசமயம், பலவீனமானதாகவும் உள்ளது.
உலக போரியல் வரலாற்றில் பெரும் கடற்படையைக் கொண்டுள்ள நாடுகளே வல்லரசுகளாகக் கோலோச்சியுள்ளன. இது சோழப் பேரரசில் இருந்து பிரிட்டிஷ், அமெரிக்க சாம்ராஜ்யங்கள் வரையில் பொருத்தப்பாடானதே.
சில சாம்ராச்சியங்களின் எழுச்சியும், சில சாம்ராஜ்யங்களின் வீழ்ச்சியும்கூட கடற் போரினால் தீர்மானிக்கப்பட்டது. எடுத்துக்காட்டாகப் பிரிட்டிஷ் கடற்படைக்கும் - ஸ்பானியக் கடற்படைக்கும் இடையில் நடந்த ~அமெடா கடற்போர் தோல்வியினால் ஸ்பானிய சாம்ராஜ்யம் சரியத் தொடங்கப் பிரிட்டிஷ் சாம்ராஜ்யம் விரிவாக்கம் பெறத் தொடங்கியது. சூரியன் மறையாத சாம்ராஜ்யம் ஒன்றை பிரிட்டனால் ஸ்தாபிக்க அதன் வலுமிக்க கடற்படை காரண மாகியது.
இன்றுகூட ஈராக் - அமெரிக்கப் போரில் அமெரிக்க கடற்படை வகிக்கும் பாத்திரத்தைச் சுட்டிக்காட்ட முடியும். தரையில் ஒரு தளப்பிரதேசம் இன்றியே செயற்படத்தக்க அளவில் அமெரிக்கக் கடற்படை செயற்பட முடியும் என்பதை வளைகுடாப் போர் அதாவது, ஈராக் கிற்கு எதிரான போரில் அமெரிக்கக் கடற்படை நிரூபித்துள்ளது.
நெப்போலியனும், ஹிட்லரும் பெரும் வெற்றிகளைத் தமது இராணுவம் மூலம் ஈட்டியிருப்பினும் அவர்களினால் கடற்பரப்பில் குறிப்பாக, அத்திலாந்திக்கின் வடகிழக்குக் கடற்பிராந்தியத்திலும், ஆங்கிலக் கால்வாயிலும் தமது ஆதிக்கத்தை நிலைநாட்ட முடியாமல் போனதே அவர்களின் தோல்விக்கு அடிப்படையாக அமைந்த முக்கியமான காரணிகள் எனக் கூறின் மிகையாகாது. அதாவது, நெப்போலியனும், ஹிட்லரும் கடற்போரில் சந்தித்த தோல்விகள் அவர்களின் ஒட்டுமொத்தத் தோல்விக்கு அடிப்படையாகின. சிறிது காலமாயினும் ஆங்கிலக் கால்வாயும் வடகிழக்கு அத்திலாந்திக்கும் அவர்கள் வசம் இருந்திருப்பின் இன்றைய உலக வரலாறே மாறியிருக்கும்.
இதேவேளை, தமிழர் தாயகத்திற்கான விடுதலைப் போரில் சிறிலங்காக் கடற்படைக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் இடையில் இடம்பெற்று வரும் சமர்கள், இடம்பெறப்போகும் சமர்கள் விடுதலைப் போரின் பெரும் வெற்றி தோல்விகளைத் தீர்மானிப்பவையாக இருக்கும் எனத் துணிந்து கூறமுடியும். விடுதலைப் புலிகளின் கடற்புலிகளின் சிறப்புத் தளபதி கேணல் சூசை குறிப்பிட்டதுபோல் 'ஈழப் போரின் இறுதிச் சமர் கடற்சமராகவே இருக்கும்" எனக் கூறப்பட்டமைகூட மிகையானதொன்றாக இருக்கமாட்டாது.
**
மேற்கூறப்பட்ட விடயங்கள் சிறிலங்கா அரச தரப்பாலும் - விடுதலைப் புலிகளினாலும் நன்கே விளங்கப்பட்டதொன்றாகவே உள்ளது. இதன் அடிப்படையில், சிறிலங்கா கடற்படையும், விடுதலைப் புலிகளும் தமது பலத்தை வளர்த்துக் கொண்டுள்ளனர்.
அரசு என்ற ரீதியில் சிறிலங்கா அரசாங்கம் ~சுதந்திரத்தோடு தனது கடற்படையையும் உருவாக்கி இருந்தது. ஆரம்பத்தில் இதன் முக்கிய பணி இந்தியாவிற்கும் - இலங்கைக்கும் இடையிலான கடத்தல் நடவடிக்கைகளை முறியடிக்கும் செயற்பாடு கொண்டதாகவே இருந்தது. அதன் பின்னர் தமிழ் மக்களின் விடுதலைப் போராட்டத்துடன் அது படிப்படியாக வளர்ச்சி கண்டது.
இதேவேளை, கடற்புலிகளின் உருவாக்கமானது தொண்ணூறுகளின் ஆரம்பத்தில் - குறிப்பாக, விடுதலைப் புலிகள் மேற்கொண்ட ஆகாயக் கடல்வெளிச் (ஆ.க.வெ) சமரின் பின் தேசியத் தலைவர் வே.பிரபாகரன் அவர்களால் பலம் மிக்கதானதொரு படையாகக் கட்டி வளர்க்கப்பட்டுள்ளது. விடுதலைப் போராட்டங்களின் வரலாற்றில் ஒரு முன்னுதாரணமான படையணியாக அது உள்ளதெனில் மிகையாகாது. இதன் சிறப்புத் தளபதியாக கேணல் சூசை அவர்கள் செயற்பட்டு வருகின்றார்.
சிறிலங்கா கடற்படைக் கட்டமைப்பைப் பொறுத்து, இலங்கைத்தீவின் கடற்பிராந்தியம் ஐந்து வலயங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. இதில், வடக்கு, கிழக்கு மற்றும் வடமத்திய வலயங்கள் தமிழர் தாயகக் கரையோரத்தை கொண்டவையாகவுள்ளன. மேல் மற்றும் தென் வலயங்கள் சிறிலங்கா கரையோரங்களை உள்ளடக்கியவையாகவுள்ளன.
இதில் வடக்கு, கிழக்கு மற்றும் வடமேல் வலயங்களில் உள்ள கடற்படைத் தளங்களில் காரைநகர் (1955), திருமலை (1957) ஆகிய கடற்படைத் தளங்களைவிட ஏனையவையும், தமிழ் மக்களின் விடுதலைப் போராட்டம் முனைப்புப் பெற்ற பின்பு அதிலும் குறிப்பாக, விடுதலைப் போராட்டத்தில் கடற்புலிகளின் பிரவேசத்தின் பின்பு விரிவாக்கம் பெற்றவையாகும்.
இதேசமயம், கடற்புலிகளைப் பொறுத்து அவர்கள் வடகிழக்குப் பகுதியிலும், வட மேற்குப் பகுதியிலுமான கடற்கரைப் பிரதேசத்தில் தமது தளங்களைக் கொண்டுள்ளனர். குறிப்பாக, வடகிழக்கே, நாயாற்றில் இருந்து தாளையடி வரையிலான கடற்கரைப் பிரதேசத்திலும் வடமேற்குப் பகுதியில் மன்னார் மாவட்டத்தின் மேற்குக் கரையோரத்திலும் யாழ். மாவட்டத்தின் வடமராட்சிக் கிழக்குப் பிரதேசத்தின் கிழக்குக் கரையோரத்திலுமாகத் தமது தளங்களைக் கொண்டுள்ளனர்.
இதேவேளை, தமிழர் தாயகத்தைச் சூழவுள்ள கடற்பரப்பானது சகல பகுதிகளிலும் ஒரே வகையான கரையோரத்தையோ கடற்பரப்பையோ கொண்டதல்ல. ஒரு வகையில் பார்க்கப்போனால், பல விரிகுடாக்களையும், கடல் நீரேரிகளையும், முனைகளையும், தீவுகளையும் கொண்டதாக கடற்பகுதி உள்ளது. இதில் குடாக்கடல்களைப் பொறுத்து யாழ். கடல் நீரேரி மட்டுமே ஓரளவு ஆயினும் - அதாவது மட்டுப்படுத்தப்பட்ட அளவிலான படகுப் போக்குவரத்திற்கு உகந்ததாகும். ஏனைய கடல் நீரேரிகள் எவையும் இராணுவ நோக்கில் பயன்படுத்தப்பட முடியாத சிறுபரப்புக்களாகவே உள்ளன. இதேசமயம், நாச்சிக்குடா, முள்ளிவாய்க்கால் போன்ற விரிகுடாக்கள் கடற்படைகளின் செயற்பாட்டிற்கு ஒருபுறத்தில் சாதகமானi யாகவும், மறுபுறத்தில் பாதகமானவையாகவும் உள்ளன.
அத்தோடு, தமிழர் தாயகத்தைச் சூழவுள்ள கடற்பரப்பும் அதாவது, கரையோரம் மற்றும் கடல்பரப்பு, அவற்றின் சூழல் போன்றவையும் வேறுபடுபவையாகவுள்ளன. சுலபமாக இதனை விபரிப்பதானால், மூன்று வலயங்களாக இவற்றைப் பிரிக்கலாம்.
01. மேற்குக் கரையோரம்
02. வடகரையோரம்
03. கிழக்குக் கரையோரம்.
மேற்குக் கரையோரம் பல தீவுக்கூட்டங்களைக் கொண்டதும், பல குடாக்களைக் கொண்டதாகவும் உள்ளது. பிரதான நிலப்பரப்பிற்கு அண்மையாக அதிக ஆழமற்ற கடற்பரப்பைக் கொண்ட இப்பிரதேசமானது கடல் அடித்தளத்தில் சிறியளவிலான பாறைப் படைகளையும்; மணற்பாங்கான கடலடித்தரையும் கொண்டதாகும்.
இக்கடற்பிரதேசத்தைக் கண்காணிக்கவோ அன்றி இப்பகுதியில் போரிடுவதற்கோ ஆழம் குறைந்த கடற்பரப்பில் பயணிக்கத்தக்கதான கடற்கலங்கள் அதிகளவில் தேவைப்படுவதாக இருக்கும்;. இதேசமயம், குறிப்பிட்ட தொலைவிற்கு அப்பால், அதாவது, தீவுப்பகுதிகளின் மேற்குப் புறங்களில் ஆழ்கடல் பரப்பு காணப்படுவதால் பெரியளவிலான போர்க் கலங்களைப் பயன்படுத்திக்கொள்ள முடியும்.
ஆனால், அப்பிராந்தியத்தில் கரையோரங்களில் இருந்து சுமார் 10-20 கடல் மைல் தொலைவிற்கு அப்பால் இந்தியக் கடற்பரப்பு உள்ளதினால், சிறிலங்கா கடற்படையைப் பொறுத்து ஆழ்கடல் ரோந்து என்பது அப்பகுதியில் இடம்பெறுவது அரிதே ஆகும்.
இதேசமயம், இப்பகுதியில் உள்ள தீவுகளுக்கு இடையிலான கடற்பரப்பும், (நெடுந்தீவு போன்ற தொலைதூரத்தீவுகள் தவிர) யாழ். கடல் நீரேரி போன்ற குடாக்கடலும் மிகவும் ஆழம் குறைந்தவையாக உள்ளன. பெரும்பாலும் மணற்திட்டுக்களையும், இடையிடையே பாறைப் படைகளையும் கொண்டவையாக இவை இருப்பதன் காரணமாக இவை தனித்துவமான தன்மை கொண்டவையாக - பெரிய கடற்கலங்கள் பயணிக்க முடியாதவையாகவும் உள்ளன.
அடுத்ததாக, மேற்குக் கரையோரத்தில் மன்னாருக்கும் கற்பிட்டிக்கும் இடைப்பட்டதான கடற்பரப்பும் குறிப்பிடத்தக்கதானதொரு முக்கியத்துவத்தைப் பெறுவதொன்றாகவே இருக்கும். ஒரு விரிகுடா போன்ற தன்மையைக் கொண்ட இக்கடற்பரப்பின் அடித்தளம் மணற்பாங்கு கொண்டதாகவும் அதேநேரத்தில் தமிழீழக் கடற்பரப்பில் ஒரு தனித்துவமான பகுதி போன்றதாகவும் உள்ளது.
அதாவது, தலைமன்னாருக்கும் இந்திய தனுஷ்கோடிக்கும் இடையில் மணற்பாங்கான திட்டுக்கள் தொடராக உள்ளமையால் மேற்குக் கரையோரத்தின் வடபகுதி ஊடான போக்குவரத்திற்கு எவ்வேளையிலும் ஏற்றதான தன்மை இருப்பதாக இல்லை. அத்தோடு, இக்கடற்பரப்பானது அரபிக் கடலுடன் தொடர்பட்டதான தனித்துவமான தொன்றாகவே உள்ளது. ஆயினும் இதன் எல்லைகளும் இந்தியக் கடற்பரப்புடன் தொடர்புபட்டதாக இருப்பினும் கொழும்பிற்கு மேற்காகவுள்ள சர்வதேச கடல் மார்க்கத்தை இதனூடாக எட்டமுடியும்.
அடுத்ததாக வடகடற்பரப்பானது - பொதுவில் கரையோரத்திற்கு அண்மையாகவுள்ள முருகைக்கற்பாறைகள் இதில் முக்கியத்துவமுடையவையாகவுள்ளன. கரையோரத்தில் இருந்து சில நூறு மீற்றர் அளவிலும் அதற்கும் குறைவான தொலைவிலுள்ள இம் முருகைக் கற்பாறைகளினால் இக்கடற்கரைப் பிரதேசத்தில், கடற்கலங்கள் விரும்பிய இடத்தில் கரைசேர முடியாத நிலையே உள்ளது. இதனால், துறைமுக அன்றி இறங்குதுறை ஏற்பாடுகள் மேற்கொள்ளப்பட்ட இடங்களில் மட்டுமே கடற்கலங்கள் கரையை அடையக்கூடிய சாத்தியப்பாடான தன்மை உள்ளது.
இதேசமயம், இப்பகுதி குறிப்பிட்ட தொலைவிற்கு அப்பால் ஆழம் கூடிய கடற்பகுதியாகவும் கப்பல் போக்குவரத்திற்கு ஏற்றதாகவும் உள்ளதோடு, வடக்கே குறுகிய தொலைவில் இந்தியக் கடற்பரப்பைக் கொண்டதாகவும் உள்ளது. ஒட்டுமொத்தத்தில் மேற்கு மற்றும் வடக்கு கடற்பரப்பு அகன்ற கண்டமேடைப் பகுதியில் அமைந்துள்ளது.
இதற்கு அடுத்ததான பகுதி பருத்தித்துறையில் இருந்து தமிழர் தாயகத்தின் தென்கோடி வரை நீண்ட கரையோரமாகும். பல குடாக்களைக் கொண்டதான இக்கடற்பரப்பு ஆழம் மிக்கதாக இருப்பதோடு, தமிழர் தாயகத்தின் பிரதான துறைமுகமான திருகோணமலைத் துறைமுகத்தைக் கொண்டதாகவும் ஒப்பீட்டு ரீதியில் தமிழர் தாயகத்திற்கான விடுதலைப் போரில் அதிகூடிய முக்கியத்துவம் மிக்கதான கடற்பரப்பாகவும் உள்ளது.
கடற்பரப்பு பெரும்பாலும் மணற்பாங்கானதாக இருப்பதோடு, ஆழம் அதிகமானதாக இருப்பதன் காரணமாக, பாரிய கடற்கடலங்கள்கூட கரையோரத்தை அண்டிவரக் கூடியதானதொரு சூழ்நிலை இருப்பதோடு, கடற்பரப்பு, பரந்து விரிந்ததாக சர்வதேச கடற்பரப்புடன் தொடர்புடையதாக இருப்பதினால், கரையை அண்டாது தொலைவிலேயே பயணிக்கவும் வாய்ப்புக்கள் நிறையக் கொண்டதாகவும் உள்ளது.
இதேசமயம், இக்கடற்பரப்பினுள் வங்காள விரிகுடாவில் பயணிக்கும் அன்றி கொழும்பிலிருந்து அன்றி கொழும்பு நோக்கி மலாக்கா நீரிணை ஊடாகக் கப்பல்களில் பாதைகளை விரைவிலேயே எட்டமுடியும்.
இந்த வகையில், காணப்படும் தமிழர் தாயகக் கடற்பரப்பில் எதிர்காலத்தில் பல சமர்கள் இடம்பெறலாம் என்பது மட்டுமல்ல, தமிழர் தாயகத்தின் விடுதலையில் இக்கடற் சமர்கள் ஏற்படுத்தப்போகும் தாக்கம் முக்கியத்துவம் மிக்கவையாக, ஏன் தீர்மானிக்கும் சக்தி கொண்டவையாகவும் இருக்கும் எனக் கூறினும் மிகையாகமாட்டாது.
சிறிலங்கா கடற்படையினருக்கும் - கடற்புலிகளுக்கும் இடையிலான வலுச் சமநிலை மற்றும் மேலாதிக்கம் என்பதனை அவர்களின் ஆயுதத் தளவாடங்கள், ஆளணி என்பனவற்றைக் கொண்டு மதிப்பிடுதல் முடியாது. அது சாத்தியமானதொன்றும் அல்ல. பொருத்தப்பாடானதொன்றும் அல்ல. ஏனெனில், இருதரப்பினரின் பலம் தொடர்பான விடயங்களுக்கு தரவுகள் கிடைக்கப்பெறுதல் கடினம் என்பதோடு, ஆயுதத் தளவாடங்களும் ஒரே ரகத்திலானவையாகவும் இல்லை. அதேசமயம், போர் யுக்திகளும், தாக்குதல் வழிமுறைகளும் கூட ஒரு வகைப்பட்டவையாகவும் இல்லை.
ஆனால், இதுவரை சிறிலங்காக் கடற்படையினருக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் இடையே நடந்துள்ள கடற்சமர்களின் அடிப்படையில் இருதரப்பினரதும் படைக்கலங்கள் அவற்றின் பாவனைகள் என்பன குறித்த சில மதிப்பீடுகளுக்கு வருதல் முடியும்.
சிறிலங்காக் கடற்படையைப் பொறுத்து அதன் பிரதான போரிடும் கலமாக 'டோறா" பீரங்கிப்படகுகள் உள்ளன. இஸ்ரேலிலும், உள்நாட்டிலுமாக தயாரிக்கப்பட்ட இவ் டோறா பீரங்கிக் கலங்கள் மிதக்கும் மினி முகாம் எனக் கூறத்தக்க வகையில் 20 எம். எம். பீரங்கிகள் உட்பட ஆயுத தளவாடங்களைக் கொண்டுள்ளன. இதுவரை கடற்புலிகளுடனான சமர்களில் தமது திறனை வெளிப்படுத்தியுள்ளன என்றே கருதப்படுகின்றது.
இவ்டோறா பீரங்கிக் கலங்கள் சிறிலங்கா கடற்படையைப் பொறுத்து கரையோர ரோந்து மற்றும் கடற்புலிகளுடனான சமர்களில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. மேலும் ஆழ்கடல் ரோந்திலும், தாக்குதலிலும் அவை தேவை ஏற்படும்போது பயன்பாட்டிற்குக் கொண்டு வரப்படுகின்றன.
ஆழ்கடல் ரோந்துக்கெனச் சிறிலங்காக் கடற்படைப் பீரங்கிக் கப்பல்களைக் கொள்வனவு செய்திருப்பினும் அவை மோதல்களில் பெரும் பங்காற்றுவதாக இல்லை. அவை பெரும்பாலும் கண்காணிப்பாளர்கள் என்ற நிலையில் இருப்பதோடு, சிறிலங்கா கடற்படைக்கும் - கடற்புலிகளுக்கும் இடையிலான மோதல்கள் பெரும்பாலும் கரையோரத்தில் இருந்து சுமார் 30 கடல் மைல் தொலைவில் இருந்து இடம்பெறுவதினால் அவ் ஆழ்கடல் ரோந்துக் கப்பல்கள் சண்டைகளில் பங்குபற்றுவதோ அன்றிச் சிக்கிக் கொள்வதோ மிகவும் குறைவாகவே உள்ளது.
கடற்புலிகளைப் பொறுத்து உள்நாட்டில் வடிவமைக்கப்பட்ட கலங்கள் வெளியிணைப்பு இயந்திரங்களுடன் பாவனையில் உள்ளன. 20 எம்.எம் பீரங்கிகள் மற்றும் தானியங்கி ஆயுதங்களைக் கொண்ட இப்பீரங்கிக் கலங்கள் சிறிலங்காக் கடற்படையினரிடம் உள்ள டோறா பீரங்கிக் கலங்களுடன் சண்டையிடும் வலுவைக் கொண்டவையாகவுள்ளன.
இதனைவிட சிறிய அளவிலான சண்டைப் படகுகளையும், விடுதலைப் புலிகள் தமது படையணியில் கொண்டுள்ளனர். வேகமான நகர்வு, இப்படகுகளின சிறப்பம்சமாக இருப்பதோடு, அர்ப்பணிப்பு மிக்கப் போராளிகளை அவை கொண்டவையாக இருப்பதினால் இப்படகுகள் பல தடவைகளில் தமது சக்திக்கும் மேம்பட்டதான காரியங்களைக் கூட ஆற்றுவதுண்டு.
இவற்றைவிட கடற்புலிகளிடம் சமர்களின் போக்கையே தீர்மானிக்கத்தக்கதாகவும், திருப்பத்திற்கு உள்ளாக்கக்கூடியதுமான கடற்கரும் புலிகள் அணி - அதாவது தற்கொடைத் தாக்குதல் அணி - ஒன்றும் உள்ளது. இதுவரையில் இக் கடற்கரும்புலி அணி கடற்சண்டைகளில் காத்திரமான பங்காற்றியுள்ளமை அறியப்பட்டதொன்றே.
சிறிலங்காக் கடற்படையினரைப் பொறுத்தும் சரி, விடுதலைப் புலிகளைப் பொறுத்தும் சரி அவை இரண்டு பணிகளை முக்கியமாக ஆற்றுகின்றன.
01. தமது கடல்வழி விநியோகங்களுக்கான பாதுகாப்பு
02. எதிர்த்தரப்பினரது விநியோகங்களைத் தடுத்தல்
இவை இரண்டும் இவ்விரு கடற்படையினரதும் முக்கிய பணியாகும். அதாவது, விடுதலைப் புலிகளுக்கு கடல்மார்க்கமாக இடம்பெறும் ஆயுத விநியோகத்தைத் தடுத்தலும், வடக்கிற்கும், கிழக்கிற்கும் இடையிலான போராளிகளின் போக்குவரத்து ஆயுத விநியோகம் என்பனவற்றை முடக்குதல் என்பது சிறிலங்காக் கடற்படையினரின் முக்கிய பணியாகும்.
இதேசமயம், யாழ். குடாநாட்டிலுள்ள சிறிலங்கா இராணுவத்தினரின் போக்குவரத்து, ஆயுத தளவாட விநியோகத்தை முடக்கத்திற்கு உள்ளாக்குதல் கடற்புலிகளின் பணியாக இருக்கக்கூடியதாகும். ஆனால், யுத்த நிறுத்தம் பெயரளவிலாயினும் அமுலில் இருப்பதன் காரணமாக, கடற்புலிகளின் நடவடிக்கைகளை மட்டுப்படுத்தப்பட்ட அளவிலானதாகவே மேற்கொள்ள வேண்டியுள்ளது.
ஆனால், யுத்தமொன்று முழு அளவில் மூளுமாயின் கடற்பரப்பில் மேலாதிக்கம் என்பது முக்கியத்துவம் மிக்கதொன்றாகவும், யுத்தத்தில் வெற்றி தோல்விகளைத் தீர்மானிக்கும் ஒன்றாகவும் நிச்சயமாக மாற்றமடையும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. இத்தகையதொரு நிலையில் கடந்த ஆண்டில் இடம்பெற்ற மோதல்களின் அடிப்படையில் மதிப்பீடு ஒன்றை மேற்கொள்வது ஓரளவு பொருத்தப்பாடானதொன்றாகவே இருக்கும்.
***
கடந்த வருடத்தில் குறிப்பிடத்தக்க கடற்சமர்களில் மே - 11 ஆம் திகதி வெற்றிலைக்கேணி கடற்பரப்பில் இடம்பெற்ற மோதல், அதன் பின்னர் ஓகஸ்ட் மாதம் முதலாம் திகதி திருமலைத் துறைமுகப்பகுதிக்குள் இடம்பெற்ற மோதல்கள், செப்ரெம்பர் இரண்டாம் திகதி வடமராட்சிக் கடலில் சுமார் ஒன்பது மணி நேரம் நிகழ்ந்த உக்கிர மோதல், நவம்பர் மாதம் ஒன்பதாம் திகதி வடபகுதிக் கடலில் இடம்பெற்ற கடும்மோதல் என்பன கடல் மேலாதிக்கம் குறித்த விடயத்தில் முக்கியமான சமர்களாகக் கொள்ளத்தக்கவையாகும்.
இச்சமர்கள் குறித்து சுயாதீனமான செய்திகள் கிடைக்கப்பெறவில்லை. ஆயினும், சிறிலங்காக் கடற்படையினரின் தகவல்களின் அடிப்படையிலும், எம்மால் அறியப்பட்ட சில தகவல்களின் அடிப்படையிலும் இப்பிராந்தியத்தின் அதாவது வடக்கு மற்றும் கிழக்குக் கடற்பரப்பில் சிறிலங்காக் கடற்படையின் செயற்பாட்டைக் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவரும் பலத்தைக் கடற்புலிகள் பெற்று வருவதாகவே கொள்ளமுடியும்.
இதனை மேற்குறிப்பிட்ட சமர்களின் முடிவுகளில் இருந்தே மதிப்பீடக்கூடியதாக இருக்கும். இதில் முதலாவதாக, சிறிலங்காவின் முக்கிய போரிடும் கலமான டோறா பீரங்கிப் படகுகள் செயல்திறன் மிக்கவையாக இருப்பினும், கடற்புலிகளினால் அவற்றை மோதலில் செயலிழக்கச் செய்ய முடியும் என்பதையே கடந்த ஒருவருட காலக் கடற்சமர்கள் நிரூபிப்பவையாகவுள்ளன. கடற்புலிகளுக்கும் - சிறிலங்கா கடற்படையினருக்கும் இடையிலான மோதல்களைக் கடற்புலிகளின் அதிவேகப் பீரங்கிப் படகுகளுக்கும் - டோறா அதிவேகப் பீரங்கிப் படகுகளுக்கும் இடையில் என்றுகூடக் கூறலாம்.
அதிலும் குறிப்பாக, திருமலையிலுள்ள டோறாப் பீரங்கிப் படகுகளின் தொகுதியே கடற்படையின் முனைப்பான போரிடும் அணியாகும். அடுத்தாக 'N;டாறா" பீரங்கிப் படகுகள் காங்கேசன்துறை துறைமுகத்தில் அதிகளவில் நிறுத்திவைக்கப்பட்டுள்ளன. இதேவேளை, சிறிலங்கா கடற்படைக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் இடையிலான முக்கிய மோதல்கள் இவ்விரண்டு தளங்களுக்கும் இடையிலேயே நடைபெற்றுள்ளன என்பதும் சிறிலங்கா கடற்படையின் இரு தளங்களில் இருந்தும் 'டோறா" பீரங்கிக்கலங்கள் இதில் பங்கேற்றன என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.
இச்சண்டைகள் யாவற்றிலும் சிறிலங்காக் கடற்படை தமது டோறா பீரங்கிக் கலன்கள் ஒன்றிற்கு மேற்பட்டவற்றை இழந்துள்ளது. அடுத்ததாக இச்சண்டைகள் பற்றிக் குறிப்பிடத்தக்க விடயமானது இச்சண்டைகள் யாவற்றிலும் களமுனையில் இருந்து சிறிலங்காக் கடற்படையினரே பின்வாங்கிச் சென்றுள்ளனர் என்பதாகும்.
அதாவது, சமர்களின்போது கடற்புலிகளின் மேலாதிக்கம் நிலைநாட்டப்பட்டமை காரணமாகவே சிறிலங்காக் கடற்படை விலகிக் கொள்ள வேண்டியதாகியது. இதனை வேறு சில நிகழ்வுகளும் ஊர்ஜிதம் செய்பவையாகவே இருந்துள்ளன.
எடுத்துக்காட்டாக, மே. 11 இல் நடந்த சண்டையின் போது இராணுவத்தினரை ஏற்றி வந்த ~வேல்ட்குறூசர் எனும் கப்பல் அப்பிராந்தியத்தில் இருந்து சர்வதேச கடற்பரப்பிற்குள் தப்பியோடியது. சிறிலங்காக் கடற்படைத்தரப்பும், அரச தரப்பும் இதனைப் பாதுகாத்துக் கொண்டமை தமது சாதனைஃ திறமை எனக் கூறிக் கொண்டாலும் உண்மையில் அக்கப்பல் தப்பிப்பிழைக்க ஓடி ஒழித்தது என்பதே உண்மையாகும். அக்கப்பல் குறித்து இரு நாட்களுக்கு அரசாங்கம் தகவல் வெளிவிட மறுத்ததில் இருந்தே கடற்படையும், சிறிலங்கா அரசு அடைந்த பீதியும் வெளிப்பட்டிருந்தது.
இத்தகையதொரு சம்பவம் மீண்டும் ஒரு தடவை இடம்பெற்றது. சிறிலங்கா கடற்படையினருக்கும் கடற்புலிகளுக்கும் வடமராட்சிக் கடலில் கடந்த நவம்பர் மாதத்தில் மோதல் ஒன்று மூண்டதையடுத்து இராணுவத்தினரை ஏற்றிய கப்பல் ஒன்று தன்னைக் காத்து இந்தியக் கடற்பிராந்தியத்திற்குத் தப்பியோடியது. ஆனால், இம்மோதலில் டோறாப் பீரங்கிக் கலன்கள் பலமாக அடிவாங்கின. ஆனால், அரசு கூறுவது போன்று மோதல்களின் போது விடுதலைப் புலிகளின் இலக்காக இக்கப்பல்கள் இருந்தனவா என்பது வேறு விடயம்.
இது ஒரு புறமிருக்க, சிறிலங்கா கடற்படைக் கலங்களைக் குறிப்பாக, டோறா அதிவேகத் தாக்குதல் கலன்களை முன்னர் கரும்புலித் தாக்குதல் ஊடாகத் தாக்கி அழித்து வந்த கடற்புலிகள் - தற்பொழுது நேரடிச் சமரின் மூலம் முடக்கத்திற்கு உள்ளாக்கித் தாக்கி அழிக்கும் அளவிற்கு முன்னேற்றம் கண்டுள்ளனர். கடந்த நவம்பர் மாதத்தில் வடமராட்சிக் கடற்பரப்பில் இரண்டு டோறா படகுகளை மூழ்கடித்து ஒன்றைப் பலத்த சேதத்திற்குள்ளாக்கிய தாக்குதலில் ஒரு கலத்தைக் கைப்பற்றி ஆயுதங்களை மீட்டபின் மூழ்கடித்தமையும், அதில் நான்கு கடற்படையினரைக் கைது செய்திருந்தமையும் கடற்சமரில் முக்கியமானதொரு அம்சமே ஆகும். அதாவது, கடற்புலிகளின் தாக்குதல் திறன் அதிகரித்ததன் வெளிப்பாடாகும்.
இவை ஒருபுறம் இருக்க, கடந்த ஒரு வருட காலத்திற்குள் சிறிலங்காவின் முக்கிய துறைமுகங்கள் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகியுள்ளன. இத்தாக்குதல்களுக்கு கடற்புலிகள் உரிமை கோராது விடினும், சிறிலங்கா அரசாங்கமோ கடற்புலிகள் இத்தாக்குதல்களை மேற்கொண்டதாகக் கூறுகின்றது.
அந்த வகையில் பார்க்கையில், கடற்புலிகளினால் சிறிலங்காவின் அனைத்துத் துறைமுகங்களையும் எட்டமுடியும் என்பது கடந்த ஆண்டில் உறுதி செய்யப்பட்டதாகியுள்ளது. இத்தாக்குதல்கள் முறியடிக்கப்பட்டதாக சிறிலங்கா அரசாங்கம் கூறிக்கொண்டாலும் தாக்குதல்களினால் துறைமுகத்திற்கும் சிறிலங்கா கடற்படைக்கும் துறைமுக நடவடிக்கைகளுக்கும் பாதிப்பு ஏற்பட்டது என்பதை மறுக்க முடியாது.
காலித்துறைமுகம் மீதான தாக்குதலினால் போர்க் கப்பலான பராக்கிரமபாகு தரைதட்டிதை யும் ஒரு டோறா உட்பட இரு படகுகள் மூழ்கடிக்கப்பட்டதையும், கட்டிடங்கள் சேத மடைந்ததையும் அரசாங்கத்தால் மறுத்துவிட முடியவில்லை.
இதேவேளை, கொழும்புத்துறைமுகத்தின் மீதான தாக்குதலின்போது பெரும் சேதம் எதுவும் ஏற்படவில்லை எனக்கூறிக் கொண்டாலும் உண்மைகளை மூடிமறைத்து மூன்று டிங்கிப் படகுகள் மூழ்கடிக்கப்பட்டதாகவும், கப்பல் ஒன்று சேதத்திற்கு உள்ளானதாகவும் கூற வேண்டிய கட்டாயம் அரசிற்கு எழுந்தே இருந்தது.
அதேசமயம் கடற்புலிகளின் படகெனக் கூறி சிறிலங்காக் கடற்படை தாக்கி மூழ்கடித்தவை மீன்பிடிப் படகுகள் என்பதும் கைது செய்யப்பட்டவர்கள் நீர்கொழும்பு மீனவர்கள் என்பதும் பின்னர் ஊர்ஜிதம் செய்யப்பட்டவை ஆகின. இந்த நிலையில், கடற்புலிகள் கொழும்பு துறைமுகப்பகுதிக்குள் தாக்குதல்களை நடத்தியுள்ளனர் என்பது மட்டுமல்ல, சிலர் தாக்குதல் நடத்திவிட்டு திரும்பிச் சென்றுள்ளமையும் ஊர்ஜிதம் ஆகின்றது.
இவற்றைப் பார்க்கையில், கடந்த ஓராண்டு காலத்தில் சிறிலங்கா கடற்படையானது முழுவீச்சில் செயற்பட்டபோதும் கடற்படையினரின் நடவடிக்கைகளை தமிழர் தாயகக் கடற்பரப்பில் விடுதலைப் புலிகளால் கட்டுப்படுத்த முடியும் என்பது பெரும்பாலும் உறுதி செய்யப்பட்டதொன்றாகவே உள்ளது.
இதனைச் சிறிலங்காக் கடற்படையினரும், அதன் ஆலோசகர்களும் புரிந்துகொண்டுள்ளனர் என்பதையே அவர்களின் அண்மைக்கால நடவடிக்கைகள் உணர்த்துகின்றன. குறிப்பாக, கூறுவதானால், டோறா பீரங்கிக் கலங்களுக்கு 30 எம்.எம். பீரங்கிகள் பொருத்தும் நடவடிக்கைகளிலும் சமரின்போது சிறிலங்கா விமானப் படையின் உதவியைக் கோருவதும் இதன் விளைவுகளே ஆகும்.
ஆனால், இக்காலப் பகுதியில் இடம்பெற்ற மோதல்கள் பெரும்பாலும் மட்டுப்படுத்தப்பட்டவையே. இம்மோதல்கள் தமிழ் மக்களின் இறுதிப் போரின் அங்கமாக இல்லாது விடினும் அச்சமர்கள் பற்றிக் கட்டியம் கூறுபவையாகக் கொள்ளப்படத்தக்கவையே. இந்த ரீதியில் எதிர்காலத்தில் கடலில் இடம்பெறப்போகும் பெரும் சமர்களில் சிறிலங்காக் கடற்படை கடற்புலிகளிடம் இருந்து பெரும் சவாலை எதிர்கொள்ள வேண்டி இருக்கும். இது நெப்போலியனுக்கு டிரல்பல்கார் போன்றதாகவோ, ஸ்பெயினுக்கு அமெல்டா போன்றதாகவோ கூட அமையலாம்.
நன்றி: ஈழநாதம் (19.02.07)
_____________________________________________
தமிழ்ப்பதிவுகள்
ஈழம்
புலிகள்
Labels: அரசியற்கட்டுரை, போர்க்களம்
Saturday, February 17, 2007
அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம்
மறுபக்கம் - கோகர்ணன்
வியட்நாம் போரின் போது அமெரிக்காவின் ஆயுத வலிமை வியட்நாமிய மக்களின் போராட்ட உணர்விற்கு ஈடுகொடுக்க இயலாமல் அல்லற்பட்டது. வியட்நாமிய மக்களுக்கு உலகம் முழுவதும் வாழ்ந்த ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் மனப்பூர்வமான ஆதரவு இருந்தது. சோவியத் ஒன்றியத்தினதும் மக்கள் சீனக் குடியரசினதும் ஆயுத உதவியும் பொருளாதார உதவியும் இருந்தன. அவை யாவும் வெற்றிக்கு உறுதுணையானவையேயாயினும் வெற்றியைத் தீர்மானித்தது வியட்நாமிய மக்களின் ஒன்றுபட்ட போராட்டமே. வியட்நாமிய மக்களின் தேசிய உணர்விற்கும் மேலாக ஒன்றுபடுத்தக்கூடிய எல்லாரையும் ஒன்றுபடுத்திப் போராட்டத்தைச் சரியான முறையில் நெறிப்படுத்துவதில் வியட்நாமிய கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைமையின் வழிகாட்டல் முதன்மையானது. மக்கள் சக்தியை வெல்லற்கரிய ஒரு ஆயுதமாக்கியதிற் சரியான அரசியல் வழிகாட்டலுக்கு ஒரு பெரும்பங்கு இருந்ததை நாம் மறக்கலாகாது.
வியட்நாம் போரில் வெற்றி வாய்ப்புகள் கை நழுவிப் போன நிலையில், அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் தனது தோல்விக்கான பழியை மற்றவர்கள் மீது சுமத்தியது. தென் வியட்நாமில் நடந்த தனது ஆக்கிரமிப்புப் போரைக் குண்டு வீச்சின் மூலம் விட, வியட்நாமிற்கு விஸ்தரிக்க முயன்று தோல்வி கண்டது. வடக்கிலிருந்து தெற்கிற்கு ஆட்களும் ஆயுதங்களும் காம்போஜத்தின் வழியாக நகர்த்தப்படுவதைக் காரணமாக்கி காம்போஜத்தினுள்ளும் தனது தாக்குதல்களை மேற்கொண்டது. அதுவும் பயனளிக்காத நிலையில் 1970 இல் காம்போஜத்தில் ஒரு ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்தியது. அதன் விளைவாக வியட்நாம் போர் காம்போஜத்தினுள் இன்னொரு போரையும் அதன் விளைவாக அங்கு பெரும் பொருளாதார அழிவையும் ஏற்படுத்தியது. எனினும் 1975 இல் காம்போஜத்திலிருந்தும் வியட்நாமிலிருந்தும் அமெரிக்கப் படைகள் பெருந்தலைக் குனிவுடன் வெளியேற நேர்ந்தது.
அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் தனது பாடத்தைக் கற்றுக் கொள்ளவில்லை என்பதை அடுத்தடுத்து நடந்த உலக நிகழ்வுகள் காட்டின. அமெரிக்கா தொடர்ந்தும் தனது இராணுவக் குறுக்கீடுகளை நடத்தியது. அமெரிக்கா விரும்பிய ஆட்சிகளைச் சில இடங்களில் நிறுவ முடிந்தது. சோவியத் யூவியனின் செல்வாக்கின் சரிவும் இறுதியில் அதன் உடைவும் அமெரிக்காவின் மேலாதிக்கம் துரிதமடைய உதவின. எனினும் எங்கெல்லாம் ஒடுக்குமுறை வலுப்பெற்றதோ அங்கெல்லாம் கொதிப்பும் அதிகமாயிற்று.
அமெரிக்காவின் கொல்லைப்புறம் என்று கருதப்பட்ட தென் அமெரிக்காவின் மீது அமெரிக்காவின் இரும்புப் பிடி மிக இறுக்கமாக இருந்த பின்னணியில் 1980 களில் உலகவங்கியும் சர்வதேச நாணய நிதியமும் தென் அமெரிக்க நாடுகளில் அமெரிக்காவின் உலகமயமாதலை நடைமுறைப்படுத்தத் தொடங்கின. தொடக்கத்தில் பெரிய பொருளாதார வளர்ச்சிக்கான சாத்தியப்பாடுகளைக் காட்டிய பொருளாதார சீர்திருத்தங்கள் சென்ற நூற்றாண்டின் இறுதி ஆண்டுகளில் ஒவ்வொரு நாட்டிலும் மேலும் வறுமைக்கும் வேலையின்மைக்கும் பொருளாதார சீர்குலைவுக்கும் வழிகோலின. ஒவ்வொரு நாட்டிலும் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு வலுவடைந்து இன்று பெரும்பாலான நாடுகளில் ஓரளவேனும் இடதுசாரி முனைப்புடைய ஆட்சிகள் ஏற்பட்டுள்ளன.
சோவியத் யூனியனிலும் கிழக்கு ஐரோப்பாவிலும் சீனாவிலும் சோஷலிஸத்திலிருந்து விலகல் ஏற்பட்டதால் அமெரிக்கா விரும்பிய உலக மேலாதிக்கம் நிலை பெறவில்லை. மாறாக ஒருபுறம் சீனாவும், ரஷ்யாவும் தமக்கிடையிலிருந்த வேறுபாடுகளைக் களையுமாறு கட்டாயப்படுத்தப்பட்டன. இன்னொருபுறம் சோவியத் யூனியனுக்கும் சீனாவுக்கும் குழிபறிக்கும் நோக்கில் ஊட்டி வளர்க்கப்பட்ட இஸ்லாமிய தீவிரவாதம் அமெரிக்காவுக்கு எதிராகத் திரும்பியது.
அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் ஒரு காகிதப்புலி என்பது நன்கறியப்பட்ட ஒரு வாசகம். அது எவ்வளவு தூரம் உண்மையானது என்பது அமெரிக்க இராணுவ வலிமை அதிகமாகிக் கொண்டிருந்தபோது தான் கூடக் கூடத் தெளிவாகி வருகிறது. அமெரிக்கா ஈராக்கிற்குள் நுழைந்த நோக்கம் நல்லது என்று நினைத்தவர்கள் இருந்தார்கள். சதாம் ஹுசெய்ன் மீது ஈராக்கிய மக்கள் கொண்டிருந்த வெறுப்பு காரணமாக அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்புக்கு உடனடியாக இருந்த வரவேற்பு வெகு விரைவிலேயே உலர்ந்து போய்விட்டது. ஏனென்று அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்பாளர்களுக்கு விளங்காமலிருக்க நியாயமில்லை. ஆனாலும், அவர்களது நடத்தையை அவர்களால் மாற்ற இயலவில்லை. அவர்களது நடத்தையைத் தீர்மானிப்பது அமெரிக்க மக்களினது விருப்பங்களோ தெரிவுகளோ அல்ல. மாறாக அமெரிக்காவின் அரசாங்கத்தையும் அதன் பாதுகாப்பு, சட்ட, நீதித்துறைகள் அனைத்தையும் தமது ஆதிக்கத்தின் கீழ்க் கொண்டிருக்கும் ஏகபோக முதலாளிய நிறுவனங்களின் தெரிவுகளே அமெரிக்காவின் அயற் கொள்கைகளையும் பெரும்பாலான தேசிய பொருளாதாரக் கொள்கைகளையும் சமூக நலன் பற்றிய கொள்கைகளையும் முடிவு செய்கின்றன. அவர்களுடைய தெரிவுகள் ஜனநாயகம் பற்றிய அக்கறையாலோ உலக அமைதி பற்றிய ஆர்வத்தாலோ வழி நடத்தப்படுவதில்லை. இலாப நோக்கத்தையும் முழுமையான உலகப் பொருளாதார ஆதிக்கத்தையும் விட்டால் அவர்களுக்கு உலகம் எக்கேடு கெட்டாலும் அக்கறையில்லை. இது தான் ஏகாதிபத்தியத்தின் சாராம்சம்.
எனவே தான் நாங்கள் விரும்புகிற விதமான தர்க்க ரீதியான, நியாயப்படுத்தக்கூடிய நடவடிக்கைகளை ஏகாதிபத்தியவாதிகளிடம் எதிர்பார்க்க இயலாது. சோவியத் யூனியனின் உடைவுக்குப் பின்பான சூழலில் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் தான் எதைச் செய்தாலும் தட்டிக் கேட்க ஆளில்லை என்ற தோரணையில் நடந்து கொள்ளுகிறது. சோமாலியாவில் தனது அதிகாரத்திற்குட்பட்டதும் மக்களால் வெறுக்கப்பட்டதுமான ஆட்சியை இஸ்லாமிய இயக்கங்கள் போராடி முறியடித்த பின்பு சோமாலியாவின் ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்த எதியோப்பியாவை ஏவிவிட்டது. எதியோப்பியப் படைகளை ஆதரிக்கிற நோக்கில் பல நூறு அப்பாவிகளைக் குண்டு வீசி அழித்துள்ளது. அமெரிக்கக் குண்டு வீச்சுப் பற்றிய செய்திகளை அமெரிக்க அரசு மறுத்திருந்தாலும் தட்டிக் கழிக்க இயலாதபடி ஆதாரங்கள் முன்னெடுக்கப்பட்டன.
இப்படிக் குண்டு வீச்சுக்கள் மூலமும் கூலிப்படைகள் மூலமும் அடியாள் ஆட்சியாளர்கள் மூலமும் சோமாலியாவில் அமெரிக்க ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்தி இஸ்லாமிய அடிப்படைவாதத்தை முறியடித்து விட்டதாகப் பெருமை பேசினாலும் குறுகிய காலத்திலேயே நிலைமைகள் தலைகீழாக மாறலாம். ஏனெனில், எதியோப்பிய கிறிஸ்தவர்களை மட்டுமே கொண்ட நாடல்ல. அங்குள்ள கிறிஸ்தவர்கள் கத்தோலிக்கர்களிடமிருந்தும் புரட்டஸ்தாந்து மதத்தினரிடமிருந்தும் வேறுபட்டவர்கள் என்பது போக, அங்கு முஸ்லிம்கள் கணிசமான விகிதத்தில் வாழுகின்றனர். எனவே, சோமாலியாவில் எதியோப்பிய ஆக்கிரமிப்புக்கு எதிரான கிளர்ச்சியின் தொடர் விளைவாக எதியோப்பியாவிலேயே உள்நாட்டுக் கலவரங்கள் வெடித்தெழுகிற வாய்ப்பும் உண்டு. அண்டை நாடான கென்யாவுக்கும் அதற்கு அப்பாலும் பரவுமானால் அமெரிக்காவுக்கு எதிரான உணர்வுகள் மேலும் வலுப்படுமே ஒழிய அமெரிக்காவுக்கு நண்பர்கள் கிடைக்கப் போவதில்லை.
அமெரிக்காவின் மிரட்டலின் முன்னால் அதிகம் அரண்டு போகிறவர்கள் மக்கள் ஆதரவு குறைந்த ஆட்சியாளர்கள்தான். அவர்கள் அமெரிக்காவுடன் ஒத்துழையாவிடின் ஆட்சியில் நிலைக்க இயலாது. அதற்கு மாறாக, மக்கள் ஆதரவையே தங்களது வலிமையாகக் கொண்ட கியூபா, வெனேசுவேலா, பொலிவியா போன்ற தென் அமெரிக்க நாடுகளில் அமெரிக்காவின் குறுக்கீடு நடந்தாலும் ஆட்சியைக் கவிழ்ப்பது இயலாத காரியமாக இருந்துள்ளது. அது மட்டுமில்லாமல், ஆட்சிக் கவிழ்ப்பு முயற்சிகள் அண்மைக் காலத்தில் வெனெசுவேலாவில் மேலும் இடதுசாரி முனைப்புள்ளதும் மக்கள் ஆதரவு மிகுந்ததுமான ஒரு ஆட்சியை உறுதி செய்துள்ளன.
மெக்சிகோவின் சியபாஸ் மாகாணத்தில் அமெரிந்தியப் பழங்குடிகளின் சமூக விடுதலைக்கான எழுச்சி ஸப்பாட்டிஸ்ற்றா இயக்கத்தின் தலைமையில் கண்ட வரையறுக்கப்பட்ட வெற்றியின் விளைவாக மெக்சிகோவின் ஜனநாயகத்திற்கும் சமூக நீதிக்குமான போராட்டச் சக்திகள் வலிமை பெற்றுள்ளன. சில ஆண்டுகள் முன்பு அமெரிக்காவுடனும், கனடாவுடனும் ஒஃப்ட்டா எனும் வட -அமெரிக்க சுதந்திர வர்த்தக ஒன்றிணைவுக்குள் புகுந்த மெக்சிகோவின் தென் பகுதிக்குள் அமெரிக்க சுற்றுலாப் பயணிகள் செல்வது உகந்ததல்ல என அமெரிக்க அரசாங்கம் பரிந்துரைக்கும் அளவுக்கு மெக்சிக்கோவின் நிலைமைகள் மாறிவிட்டன.
அமெரிக்காவின் ஆயுத வலிமையைக் கண்டு அஞ்சாத மக்களால் தமது நாட்டையும் முழு உலகையும் விடுவிக்க இயலும் என்பதே கடந்த சில தசாப்தங்களின் வரலாற்றுப் பாடமாகும்.
அமெரிக்காவின் வெறித்தனமான நடவடிக்கைகள் அமெரிக்காவின் வலிமையின் அளவுகோல்களல்ல. மாறாக, அவை அமெரிக்காவின் அச்சத்தின் வெளிப்பாடுகளே. ஈராக் போரின் விளைவாக நிச்சயமின்மையும், அமெரிக்கச் செல்வாக்கிற்கு நேர்ந்துள்ள சரிவும் காரணமாக அமெரிக்காவுக்குப் புதிய போர்களும் புதிய வெற்றிகளும் தேவைப்படுகின்றன. இரண்டாம் உலகப் போரின் பின்பு அமெரிக்க ஆதிக்கத்தின் வளர்ச்சியையும் அதை உறுதிப்படுத்திப் பேண அமெரிக்கா எடுத்து வந்துள்ள நடவடிக்கைகளையும் நோக்கினால் நாம் மூன்றாம் உலகப் போர் மூளுகிற அபாயம் பற்றி அஞ்ச வேண்டியதில்லை. ஏனெனில், நாம் மூன்றாம் உலகப் போருக்குள்ளே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம் என்றே எண்ணத் தோன்றுகிறது.
அமெரிக்கா உலக அமைதிக்கெதிராகப் போர் தொடுத்துள்ளது. எனவே, நியாயமான, நிலையான அமைதியை வேண்டும் எவரையும் அமெரிக்கா தனது எதிரியாகவே கொள்ளுகிறது.
அந்த அளவிற்கு அமெரிக்காவால் வெறுத்தொதுக்கப்படுவதும் தடை செய்யப்படுவதும் அமெரிக்கா பற்றிய பிரமைகளிலிருந்து விடுபடுவதும் நல்ல விடயங்களே.
ஆனாலும், தமிழ் மக்களில் ஒரு பகுதியினர் குறிப்பாக உயர் நடுத்தர வகுப்பினர் இன்னமும் அமெரிக்கா பற்றிய கனவுகளில் வாழ்கின்றனர். அவர்கள் விடுதலை பெறுவது எப்போது?
_______________________________
நன்றி: ஞாயிறு தினக்குரல் February 11, 2007
வியட்நாம் போரின் போது அமெரிக்காவின் ஆயுத வலிமை வியட்நாமிய மக்களின் போராட்ட உணர்விற்கு ஈடுகொடுக்க இயலாமல் அல்லற்பட்டது. வியட்நாமிய மக்களுக்கு உலகம் முழுவதும் வாழ்ந்த ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் மனப்பூர்வமான ஆதரவு இருந்தது. சோவியத் ஒன்றியத்தினதும் மக்கள் சீனக் குடியரசினதும் ஆயுத உதவியும் பொருளாதார உதவியும் இருந்தன. அவை யாவும் வெற்றிக்கு உறுதுணையானவையேயாயினும் வெற்றியைத் தீர்மானித்தது வியட்நாமிய மக்களின் ஒன்றுபட்ட போராட்டமே. வியட்நாமிய மக்களின் தேசிய உணர்விற்கும் மேலாக ஒன்றுபடுத்தக்கூடிய எல்லாரையும் ஒன்றுபடுத்திப் போராட்டத்தைச் சரியான முறையில் நெறிப்படுத்துவதில் வியட்நாமிய கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைமையின் வழிகாட்டல் முதன்மையானது. மக்கள் சக்தியை வெல்லற்கரிய ஒரு ஆயுதமாக்கியதிற் சரியான அரசியல் வழிகாட்டலுக்கு ஒரு பெரும்பங்கு இருந்ததை நாம் மறக்கலாகாது.
வியட்நாம் போரில் வெற்றி வாய்ப்புகள் கை நழுவிப் போன நிலையில், அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் தனது தோல்விக்கான பழியை மற்றவர்கள் மீது சுமத்தியது. தென் வியட்நாமில் நடந்த தனது ஆக்கிரமிப்புப் போரைக் குண்டு வீச்சின் மூலம் விட, வியட்நாமிற்கு விஸ்தரிக்க முயன்று தோல்வி கண்டது. வடக்கிலிருந்து தெற்கிற்கு ஆட்களும் ஆயுதங்களும் காம்போஜத்தின் வழியாக நகர்த்தப்படுவதைக் காரணமாக்கி காம்போஜத்தினுள்ளும் தனது தாக்குதல்களை மேற்கொண்டது. அதுவும் பயனளிக்காத நிலையில் 1970 இல் காம்போஜத்தில் ஒரு ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்தியது. அதன் விளைவாக வியட்நாம் போர் காம்போஜத்தினுள் இன்னொரு போரையும் அதன் விளைவாக அங்கு பெரும் பொருளாதார அழிவையும் ஏற்படுத்தியது. எனினும் 1975 இல் காம்போஜத்திலிருந்தும் வியட்நாமிலிருந்தும் அமெரிக்கப் படைகள் பெருந்தலைக் குனிவுடன் வெளியேற நேர்ந்தது.
அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் தனது பாடத்தைக் கற்றுக் கொள்ளவில்லை என்பதை அடுத்தடுத்து நடந்த உலக நிகழ்வுகள் காட்டின. அமெரிக்கா தொடர்ந்தும் தனது இராணுவக் குறுக்கீடுகளை நடத்தியது. அமெரிக்கா விரும்பிய ஆட்சிகளைச் சில இடங்களில் நிறுவ முடிந்தது. சோவியத் யூவியனின் செல்வாக்கின் சரிவும் இறுதியில் அதன் உடைவும் அமெரிக்காவின் மேலாதிக்கம் துரிதமடைய உதவின. எனினும் எங்கெல்லாம் ஒடுக்குமுறை வலுப்பெற்றதோ அங்கெல்லாம் கொதிப்பும் அதிகமாயிற்று.
அமெரிக்காவின் கொல்லைப்புறம் என்று கருதப்பட்ட தென் அமெரிக்காவின் மீது அமெரிக்காவின் இரும்புப் பிடி மிக இறுக்கமாக இருந்த பின்னணியில் 1980 களில் உலகவங்கியும் சர்வதேச நாணய நிதியமும் தென் அமெரிக்க நாடுகளில் அமெரிக்காவின் உலகமயமாதலை நடைமுறைப்படுத்தத் தொடங்கின. தொடக்கத்தில் பெரிய பொருளாதார வளர்ச்சிக்கான சாத்தியப்பாடுகளைக் காட்டிய பொருளாதார சீர்திருத்தங்கள் சென்ற நூற்றாண்டின் இறுதி ஆண்டுகளில் ஒவ்வொரு நாட்டிலும் மேலும் வறுமைக்கும் வேலையின்மைக்கும் பொருளாதார சீர்குலைவுக்கும் வழிகோலின. ஒவ்வொரு நாட்டிலும் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு வலுவடைந்து இன்று பெரும்பாலான நாடுகளில் ஓரளவேனும் இடதுசாரி முனைப்புடைய ஆட்சிகள் ஏற்பட்டுள்ளன.
சோவியத் யூனியனிலும் கிழக்கு ஐரோப்பாவிலும் சீனாவிலும் சோஷலிஸத்திலிருந்து விலகல் ஏற்பட்டதால் அமெரிக்கா விரும்பிய உலக மேலாதிக்கம் நிலை பெறவில்லை. மாறாக ஒருபுறம் சீனாவும், ரஷ்யாவும் தமக்கிடையிலிருந்த வேறுபாடுகளைக் களையுமாறு கட்டாயப்படுத்தப்பட்டன. இன்னொருபுறம் சோவியத் யூனியனுக்கும் சீனாவுக்கும் குழிபறிக்கும் நோக்கில் ஊட்டி வளர்க்கப்பட்ட இஸ்லாமிய தீவிரவாதம் அமெரிக்காவுக்கு எதிராகத் திரும்பியது.
அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் ஒரு காகிதப்புலி என்பது நன்கறியப்பட்ட ஒரு வாசகம். அது எவ்வளவு தூரம் உண்மையானது என்பது அமெரிக்க இராணுவ வலிமை அதிகமாகிக் கொண்டிருந்தபோது தான் கூடக் கூடத் தெளிவாகி வருகிறது. அமெரிக்கா ஈராக்கிற்குள் நுழைந்த நோக்கம் நல்லது என்று நினைத்தவர்கள் இருந்தார்கள். சதாம் ஹுசெய்ன் மீது ஈராக்கிய மக்கள் கொண்டிருந்த வெறுப்பு காரணமாக அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்புக்கு உடனடியாக இருந்த வரவேற்பு வெகு விரைவிலேயே உலர்ந்து போய்விட்டது. ஏனென்று அமெரிக்க ஆக்கிரமிப்பாளர்களுக்கு விளங்காமலிருக்க நியாயமில்லை. ஆனாலும், அவர்களது நடத்தையை அவர்களால் மாற்ற இயலவில்லை. அவர்களது நடத்தையைத் தீர்மானிப்பது அமெரிக்க மக்களினது விருப்பங்களோ தெரிவுகளோ அல்ல. மாறாக அமெரிக்காவின் அரசாங்கத்தையும் அதன் பாதுகாப்பு, சட்ட, நீதித்துறைகள் அனைத்தையும் தமது ஆதிக்கத்தின் கீழ்க் கொண்டிருக்கும் ஏகபோக முதலாளிய நிறுவனங்களின் தெரிவுகளே அமெரிக்காவின் அயற் கொள்கைகளையும் பெரும்பாலான தேசிய பொருளாதாரக் கொள்கைகளையும் சமூக நலன் பற்றிய கொள்கைகளையும் முடிவு செய்கின்றன. அவர்களுடைய தெரிவுகள் ஜனநாயகம் பற்றிய அக்கறையாலோ உலக அமைதி பற்றிய ஆர்வத்தாலோ வழி நடத்தப்படுவதில்லை. இலாப நோக்கத்தையும் முழுமையான உலகப் பொருளாதார ஆதிக்கத்தையும் விட்டால் அவர்களுக்கு உலகம் எக்கேடு கெட்டாலும் அக்கறையில்லை. இது தான் ஏகாதிபத்தியத்தின் சாராம்சம்.
எனவே தான் நாங்கள் விரும்புகிற விதமான தர்க்க ரீதியான, நியாயப்படுத்தக்கூடிய நடவடிக்கைகளை ஏகாதிபத்தியவாதிகளிடம் எதிர்பார்க்க இயலாது. சோவியத் யூனியனின் உடைவுக்குப் பின்பான சூழலில் அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் தான் எதைச் செய்தாலும் தட்டிக் கேட்க ஆளில்லை என்ற தோரணையில் நடந்து கொள்ளுகிறது. சோமாலியாவில் தனது அதிகாரத்திற்குட்பட்டதும் மக்களால் வெறுக்கப்பட்டதுமான ஆட்சியை இஸ்லாமிய இயக்கங்கள் போராடி முறியடித்த பின்பு சோமாலியாவின் ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்த எதியோப்பியாவை ஏவிவிட்டது. எதியோப்பியப் படைகளை ஆதரிக்கிற நோக்கில் பல நூறு அப்பாவிகளைக் குண்டு வீசி அழித்துள்ளது. அமெரிக்கக் குண்டு வீச்சுப் பற்றிய செய்திகளை அமெரிக்க அரசு மறுத்திருந்தாலும் தட்டிக் கழிக்க இயலாதபடி ஆதாரங்கள் முன்னெடுக்கப்பட்டன.
இப்படிக் குண்டு வீச்சுக்கள் மூலமும் கூலிப்படைகள் மூலமும் அடியாள் ஆட்சியாளர்கள் மூலமும் சோமாலியாவில் அமெரிக்க ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்தி இஸ்லாமிய அடிப்படைவாதத்தை முறியடித்து விட்டதாகப் பெருமை பேசினாலும் குறுகிய காலத்திலேயே நிலைமைகள் தலைகீழாக மாறலாம். ஏனெனில், எதியோப்பிய கிறிஸ்தவர்களை மட்டுமே கொண்ட நாடல்ல. அங்குள்ள கிறிஸ்தவர்கள் கத்தோலிக்கர்களிடமிருந்தும் புரட்டஸ்தாந்து மதத்தினரிடமிருந்தும் வேறுபட்டவர்கள் என்பது போக, அங்கு முஸ்லிம்கள் கணிசமான விகிதத்தில் வாழுகின்றனர். எனவே, சோமாலியாவில் எதியோப்பிய ஆக்கிரமிப்புக்கு எதிரான கிளர்ச்சியின் தொடர் விளைவாக எதியோப்பியாவிலேயே உள்நாட்டுக் கலவரங்கள் வெடித்தெழுகிற வாய்ப்பும் உண்டு. அண்டை நாடான கென்யாவுக்கும் அதற்கு அப்பாலும் பரவுமானால் அமெரிக்காவுக்கு எதிரான உணர்வுகள் மேலும் வலுப்படுமே ஒழிய அமெரிக்காவுக்கு நண்பர்கள் கிடைக்கப் போவதில்லை.
அமெரிக்காவின் மிரட்டலின் முன்னால் அதிகம் அரண்டு போகிறவர்கள் மக்கள் ஆதரவு குறைந்த ஆட்சியாளர்கள்தான். அவர்கள் அமெரிக்காவுடன் ஒத்துழையாவிடின் ஆட்சியில் நிலைக்க இயலாது. அதற்கு மாறாக, மக்கள் ஆதரவையே தங்களது வலிமையாகக் கொண்ட கியூபா, வெனேசுவேலா, பொலிவியா போன்ற தென் அமெரிக்க நாடுகளில் அமெரிக்காவின் குறுக்கீடு நடந்தாலும் ஆட்சியைக் கவிழ்ப்பது இயலாத காரியமாக இருந்துள்ளது. அது மட்டுமில்லாமல், ஆட்சிக் கவிழ்ப்பு முயற்சிகள் அண்மைக் காலத்தில் வெனெசுவேலாவில் மேலும் இடதுசாரி முனைப்புள்ளதும் மக்கள் ஆதரவு மிகுந்ததுமான ஒரு ஆட்சியை உறுதி செய்துள்ளன.
மெக்சிகோவின் சியபாஸ் மாகாணத்தில் அமெரிந்தியப் பழங்குடிகளின் சமூக விடுதலைக்கான எழுச்சி ஸப்பாட்டிஸ்ற்றா இயக்கத்தின் தலைமையில் கண்ட வரையறுக்கப்பட்ட வெற்றியின் விளைவாக மெக்சிகோவின் ஜனநாயகத்திற்கும் சமூக நீதிக்குமான போராட்டச் சக்திகள் வலிமை பெற்றுள்ளன. சில ஆண்டுகள் முன்பு அமெரிக்காவுடனும், கனடாவுடனும் ஒஃப்ட்டா எனும் வட -அமெரிக்க சுதந்திர வர்த்தக ஒன்றிணைவுக்குள் புகுந்த மெக்சிகோவின் தென் பகுதிக்குள் அமெரிக்க சுற்றுலாப் பயணிகள் செல்வது உகந்ததல்ல என அமெரிக்க அரசாங்கம் பரிந்துரைக்கும் அளவுக்கு மெக்சிக்கோவின் நிலைமைகள் மாறிவிட்டன.
அமெரிக்காவின் ஆயுத வலிமையைக் கண்டு அஞ்சாத மக்களால் தமது நாட்டையும் முழு உலகையும் விடுவிக்க இயலும் என்பதே கடந்த சில தசாப்தங்களின் வரலாற்றுப் பாடமாகும்.
அமெரிக்காவின் வெறித்தனமான நடவடிக்கைகள் அமெரிக்காவின் வலிமையின் அளவுகோல்களல்ல. மாறாக, அவை அமெரிக்காவின் அச்சத்தின் வெளிப்பாடுகளே. ஈராக் போரின் விளைவாக நிச்சயமின்மையும், அமெரிக்கச் செல்வாக்கிற்கு நேர்ந்துள்ள சரிவும் காரணமாக அமெரிக்காவுக்குப் புதிய போர்களும் புதிய வெற்றிகளும் தேவைப்படுகின்றன. இரண்டாம் உலகப் போரின் பின்பு அமெரிக்க ஆதிக்கத்தின் வளர்ச்சியையும் அதை உறுதிப்படுத்திப் பேண அமெரிக்கா எடுத்து வந்துள்ள நடவடிக்கைகளையும் நோக்கினால் நாம் மூன்றாம் உலகப் போர் மூளுகிற அபாயம் பற்றி அஞ்ச வேண்டியதில்லை. ஏனெனில், நாம் மூன்றாம் உலகப் போருக்குள்ளே வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம் என்றே எண்ணத் தோன்றுகிறது.
அமெரிக்கா உலக அமைதிக்கெதிராகப் போர் தொடுத்துள்ளது. எனவே, நியாயமான, நிலையான அமைதியை வேண்டும் எவரையும் அமெரிக்கா தனது எதிரியாகவே கொள்ளுகிறது.
அந்த அளவிற்கு அமெரிக்காவால் வெறுத்தொதுக்கப்படுவதும் தடை செய்யப்படுவதும் அமெரிக்கா பற்றிய பிரமைகளிலிருந்து விடுபடுவதும் நல்ல விடயங்களே.
ஆனாலும், தமிழ் மக்களில் ஒரு பகுதியினர் குறிப்பாக உயர் நடுத்தர வகுப்பினர் இன்னமும் அமெரிக்கா பற்றிய கனவுகளில் வாழ்கின்றனர். அவர்கள் விடுதலை பெறுவது எப்போது?
_______________________________
நன்றி: ஞாயிறு தினக்குரல் February 11, 2007
Labels: மறுபக்கம்
Thursday, February 08, 2007
இலங்கையில் ஊடகங்களும் பிரித்தாளும் தந்திரமும்
மறுபக்கம் - கோகர்ணன்
இலங்கையில் கருத்துச் சுதந்திரம் நசுக்கப்படும் அபாயம் பற்றிய எச்சரிக்கைகள் அண்மைக் காலத்தில் அடிக்கடி விடுக்கப்பட்டுள்ளன. சென்ற மாதம் போருக்கு எதிரான ஒரு கூட்டத்தைப் போர்வெறியர்கள் குழப்பினர். அது வன் முறையும் நடந்தது. அந் நிகழ்வின் சிறப்பு ஏதெனின், அதை ஏற்பாடு செய்தவர்கள் ஆளுங்கட்சிப் பிரமுகர் ஒருவர் அவர் பாராளுமன்ற உறுப்பினருங் கூட, அவர் அவ்வாறு செய்யப் போகிறார் என்ற தகவல் ஜனாதிபதிக்கு நெருக்கமான நண்பரும் போர் நிறுத்தத்தையும் நியாயமான அரசியல் தீர்வையும் தொடர்ந்தும் வற்புறுத்தி வருபவருமான வாசுதேவ நாணயக்காரவுக்கு எட்டியதையடுத்து அவர் ஜனாதிபதிக்குத் தகவல் கொடுக்கக் கடுமையாக முயன்றும் அவருடன் பேசக் கிடைக்க வில்லை என்று தெரிய வருகிறது. எனினும், பொறுப்பில் உள்ளவர்கட்குத் தகவல் கிடைத்திருந்தும் தடுப்பதற்கான முயற்சி எடுக்கப்படவில்லை என்பது முக்கியமானது.
அரசாங்க ஆதரவுடன் இந்த நாட்டிற் பேரினவாத வன்முறை ஊக்குவிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அவ் வன்முறை கட்டுக் கடங்காமற் போன சூழ்நிலைகள் தவிர்ந்து, பிற நேரங்களில் அரசாங்கம் கண்டுங் காணாமல் இருந்திருக்கிறது. 1983 வன்முறை `சர்வதேச சமூகத்திற்கும் அதிர்ச்சியூட்டும் முறையில் விளம்பரப்படுத்தப்பட்டதால், அரசாங்கம் ஒரு இக்கட்டான நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டது. நியாயப்படுத்த இயலாத முறையில் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட அவ் வன்முறை தமிழகத்திற் கடுமையான வெகுசனச் சீற்றத்தைக் கிளறிவிட்டது. எனினும், இந்தச் சீற்றங் காரணமாக இந்திய ஆட்சியாளர்கள் இலங்கையின் தேசிய இனப்பிரச்சினையில் குறுக்கிட்டனர் என்பது உண்மையல்ல .அதை ஒரு வசதியாக மட்டுமே இந்திய ஆட்சியாளர்கள் பயன்படுத்தினர். இந்திய வம்சாவளித் தமிழர் பற்றி அக்கறை காட்டாத இந்திய ஆட்சியாளர்கள் வடக்கு, கிழக்கின் தமிழர் நலன் பற்றி அக்கறை காட்ட மெய்யாகவே நியாயம் இல்லை. எனவே, கேட்க இனிய கொச்சையான அரசியல் விளக்கங்கள் பற்றி நாம் கவனமாயிருப்பது நல்லது.
இலங்கையின் இன்றைய பிரதான முரண்பாடு தேசிய இனப்பிரச்சினை தொடர்பானது என்பதில் நமக்கு ஐயம் வேண்டாம். எனினும் அது மட்டுமே முரண்பாடு என்று மற்றையவற்றைப் புறக்கணிப்பது ஆபத்தானது. அதை விடத் தேசிய இனப்பிரச்சினையைப் பகை முரண்பாடாக்கி அதைப் பிரதான முரண்பாடாகவும் போராகவும் வளர்ப்பதில் யாருக்கு நன்மை இருந்தது என்பதையும் நாம் கவனிக்கத் தவறலாகாது.
பிரித்தாளும் தந்திரம் என்பது, ஏதோ, பிரித்தானியக் கொலனிய ஆட்சியாளர்களுக்கு மட்டுமே கைவந்த கலையல்ல. அது அந்நிய மேலாதிக்கம் ஒன்று நாடுகளை அடக்கியாளப் பயன்படுத்துகிற உபாயம் மட்டுமல்ல, அமெரிக்கத் தொழிலாளர்களைப் பிளவு படுத்த இனவேறுபாடு பயன்பட்டது. ஆனால், கறுப்பு, வெள்ளை என்ற வேறுபாடு அதிகாரத்தில் இருப்பவர்கட்கு எப்படிப் பயன்படுகிறது என்று பார்த்தால், நிற வேறுபாடு இல்லாமல் எல்லாத் தொழிலாளரையும் ஒட்ட உறிஞ்ச அது உதவுகிறது என அறியலாம்.
மக்களை அடக்கியாளுவதற்கான முறைகள் சமூகஅமைப்புகளின் வேறுபாடுகட்கமைய மாறுகின்றன. அடிமைச் சமூகத்திற் போல நிலப்பிரபுச் சமூகத்திற் செய்ய இயலவில்லை. முதலாளியம் மேலும் வேறுபட்ட முறைகளைப் பயன்படுத்துகிறதும் உழைப்பின் மீது தனி மனிதர்களின் கட்டுப்பாட்டின் தன்மையை முதலாளிய உற்பத்தி முறை மாற்றிவிட்டது. கட்டுப்பாடின்றி உழைப்பை வாங்கி விற்கிற ஒரு சமூக அமைப்பில் தனி மனிதச் சுதந்திரம் என்ற சிந்தனையை மறுக்க இயலாமற் போகிறது தோற்றப்பாடான ஒரு தனி மனிதச் சுதந்திரம் இல்லாமல், முதலாளிய தொல்லையின்றி இயங்க இயலாது. எனவே அந்தச் சுதந்திரத்தை வழங்குவது போல வழங்கி அதை அனுபவிக்க இயலாத விதமாகப் பறிப்பது தான் முதலாளிய ஜனநாயக ஆட்சிமுறையின் திறமை.
கருத்துச் சுதந்திரம் என்பதை முதலாளிய ஜனநாயகம் பெரிதுங் கொண்டாடுகிறது. எனினும் அது எல்லாவிதமான கருத்துகட்குமான, சமத்துவமான , எல்லாரும் ஒரே விதமாக அனுபவிக்கக் கூடியதான சுதந்திரமாக இருப்பதில்லை. தகவல்களை வெளியிடவும் பரிமாறவுமான சுதந்திரம் உண்டென்று சொல்லப்பட்டாலும், எவ்விதமான எந்த நோக்கத்திற்கான தகவல்கள் என்பது இன்னொரு விடயமாக உள்ளது. இங்கே ஒரு ஊடக நிறுவனம், "தெரிவிப்பது நாங்கள், தீர்மானிப்பது நீங்கள்" என்ற சுலோகத்தை மேலை நாட்டு ஊடக நிறுவனமொன்றிடமிருந்து பெற்றுத் தனது கருத்துச் சுதந்திர நிலைப்பாட்டை விளம்பரப் படுத்திக் கொள்கிறது. ஆனால் எதைச் சொல்வது, எதைச் சொல்லாமல் விடுவது, சொல்லுவதை எப்போது, எப்படிச் சொல்வது என்பன பற்றிய தீர்மானங்களை யார் எடுக்கிறார்கள்?
இலங்கையின் ஊடகச் சுதந்திரம் பேரினவாதத்தை வளர்க்க மிகவும் உதவியுள்ளது. இன்று பேரினவாத இனவெறியை ஊட்டுவதில் மும்முரமாக உள்ளவர்களுக்கு ஏறத்தாழ எல்லாப் பெரிய சிங்கள, ஆங்கில ஒலி, ஒளிபரப்பு அச்சு ஊடகங்களும் துணைபோகின்றன. தமிழில், தமிழ்த் தேசியவாத அரசியல் கோலோச்சுறது. அதுபற்றிச் சிங்களப் பேரினவாதிகட்குக் கவலை இல்லை. ஏனெனில், அதனால் அவர்களது நோக்கங்கட்குக் கேடேதும் இல்லை.
மாற்றுக் கருத்துகளை அரச அதிகாரமோ, அதிகார வர்க்கமோ சகித்துக் கொள்கின்ற சூழ்நிலைகள் இருக்கின்றன. மாற்றுக் கருத்துகள் அரசினதும், அதிகார வர்க்கத்தினதும் இருப்பிற்கும் நிலைப்பிற்கும் மிரட்டலாக இல்லாத வரையில் அவை சகித்துக் கொள்ளப்படுவதுடன் வரையறைக்குட்பட்டு ஊக்குவிக்கவும்படுகின்றன. ஏனெனில், அவற்றின் இருப்பு சனநாயகத் தோற்றம் ஒன்றைக் காட்டுவதற்கு உதவுகின்றது. கருத்துகள் செயல்வடிவம் பெற்று ஒரு அரசியல் சக்தியாக வளரக் கூடிய சூழ்நிலையில் அவை ஆபத்தானவையாகின்றன. புத்திசாலித்தனமான முறையில் இயங்குகின்ற அரசு கருத்துகள் செயல் வடிவம் பெறுமுன்னமே அவற்றைக் களையெடுப்புக்குட்படுத்தி விடுகிறது. ஊடகங்கள் மீது அரசுக்கு உள்ள கட்டுப்பாடு அதற்கேற்ற முறையில் இயங்குகிறது. அல்லாதவிடத்து ஊடகங்கள் மீது ஆளுமையுடையவர்களது வர்க்க நலன்கள் உரிய விதமாகக் குறுக்கிடுகின்றன.
நிலைமைகள் கட்டுக்கடங்காமல் போய் மாற்றுச் சிந்தனைகள் மாற்று நடவடிக்கைகளை விருத்தி பெறக்கூடிய சூழ்நிலையில் அரச வன்முறை தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்கிறது. தமிழ்த் தேசிய இனத்தின் உரிமைக் குரலையும் பின்பு விடுதலைப் போராட்டத்தையும் நசுக்க எழுச்சி கொண்ட அரச வன்முறை, குறிப்பிட்ட வர்க்க நலன்களைக் காப்பாற்ற வேண்டிச் சிங்களத் தேசியவாதத்தின் ஒரு பகுதியை அடையாளப்படுத்திய ஜே.வி.பி. மீது பாய்ந்தது. ஜே.வி.பி. அரசிற்கெதிராக ஆயுதமேந்திய நிலையில் தனது வன்முறையை அரசு எளிதாக நியாயப்படுத்த இயலுமாயிற்று. எனினும், வேறு வகையான எதிர்ப்புகளைச் சமாளிக்க அரச வன்முறையைக் கட்டவிழ்த்து விடுவது அரசுக்கு எதிராக மக்களைக் கிளர்ந்தெழச் செய்யலாம். அப்போது அரச அடையாளமற்ற வன்முறை உதவுகிறது. அது எந்த வடிவத்திலும் வரலாம்.
1977 க்குப் பின்பு ஜே.வி.பி.யைப் பயன்படுத்திப் பாராளுமன்ற இடதுசாரிகளையும், ஷ்ரீ.ல.சு.கட்சியையும் யு.என்.பி. ஆட்சியாளர்கள் செயலிழக்கச் செய்தனர். ஜே.வி.பி. குண்டர்களுக்குத் துணையாக இல்லாவிடினும் அவர்களது வன்முறையில் குறுக்கிட்டுத் தடுக்காமல் அரசின் சட்ட ஒழுங்கின் கரங்கள் கட்டுப்பட்டிருந்தன. எனவே, அரச வன்முறை என்பது நேரடியான அரச படைகளினதும் ஆயுதப் பொலிஸாரதும் குறுக்கீடாக இல்லாமல் கவனமாகக் கையாளப்பட்ட செயலின்மையாகவும் அமைய முடியும் என்பதை மீண்டும் 1983 ஆம் ஆண்டு தெளிவாகக் கண்டோம்.
இப்போது போருக்கு எதிரான இயக்கத்திற்கு எதிரான வன்முறை, முதலில் ஆளும்கட்சி சாராத குண்டர்கள் மூலமும் பின்பு ஆளும்கட்சி சார்ந்த குண்டர்கள் மூலமும் நடந்தேறுகிறது என்றால், அரசு போருக்கெதிரான இயக்கத்தின் வளர்ச்சியைப் பற்றி அஞ்சுகிறது என்பதே அதன் பொருள். அமைதியான முறையில் நடைபெறும் சமாதானப் பேரணிகளை அரச வன்முறை மூலம் நசுக்குவது இப்போதைக்கு அரசுக்குப் பாதகமானது என்பதால் அரசு ஜனநாயக விரோதச் சக்திகளைக் கொண்டு தனது நோக்கங்களை நிறைவேற்றிக் கொள்கிறது. இதை நாம் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும்.
பயங்கரவாதத்தையும் பிரிவினைக் கோரிக்கையையும் காட்டிச் சிங்கள மக்களைப் பேய்க்காட்ட இயலாத ஒரு நிலை பற்றி நம்மில் பலர் இப்போதைக்கு எண்ண ஆயத்தமாயில்லை என்று நினைக்கிறேன். ஆனால், பேரினவாத அரசு அது பற்றிச் சிந்திக்கிறது. அதற்கான நடவடிக்கைகளை எடுக்கவுந் தொடங்கிவிட்டது. அது பற்றி யாரும் அசட்டையாக இருக்க முடியாது.
ஃபாஸிஸம் எவ்வகையானது என அறிவோம். ஆனால், எப்படி அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றுவது என்பதற்கு அதற்கு முன்பு பல தெரிவுகள் உள்ளன. இலங்கையில் ஒரு ஃபாஸிஸ அரசு உருவாகுமானால் `சர்வதேச சமூகம்', இந்தோனேசியாவிலும் சிலியிலும் நடந்து கொண்ட விதமாகவே இங்கும் நடந்து கொள்ளும் என்பதில் நமக்கு ஐயம் வேண்டாம்.
_________________________________________
நன்றி: ஞாயிறு தினக்குரல்
இலங்கையில் கருத்துச் சுதந்திரம் நசுக்கப்படும் அபாயம் பற்றிய எச்சரிக்கைகள் அண்மைக் காலத்தில் அடிக்கடி விடுக்கப்பட்டுள்ளன. சென்ற மாதம் போருக்கு எதிரான ஒரு கூட்டத்தைப் போர்வெறியர்கள் குழப்பினர். அது வன் முறையும் நடந்தது. அந் நிகழ்வின் சிறப்பு ஏதெனின், அதை ஏற்பாடு செய்தவர்கள் ஆளுங்கட்சிப் பிரமுகர் ஒருவர் அவர் பாராளுமன்ற உறுப்பினருங் கூட, அவர் அவ்வாறு செய்யப் போகிறார் என்ற தகவல் ஜனாதிபதிக்கு நெருக்கமான நண்பரும் போர் நிறுத்தத்தையும் நியாயமான அரசியல் தீர்வையும் தொடர்ந்தும் வற்புறுத்தி வருபவருமான வாசுதேவ நாணயக்காரவுக்கு எட்டியதையடுத்து அவர் ஜனாதிபதிக்குத் தகவல் கொடுக்கக் கடுமையாக முயன்றும் அவருடன் பேசக் கிடைக்க வில்லை என்று தெரிய வருகிறது. எனினும், பொறுப்பில் உள்ளவர்கட்குத் தகவல் கிடைத்திருந்தும் தடுப்பதற்கான முயற்சி எடுக்கப்படவில்லை என்பது முக்கியமானது.
அரசாங்க ஆதரவுடன் இந்த நாட்டிற் பேரினவாத வன்முறை ஊக்குவிக்கப்பட்டிருக்கிறது. அவ் வன்முறை கட்டுக் கடங்காமற் போன சூழ்நிலைகள் தவிர்ந்து, பிற நேரங்களில் அரசாங்கம் கண்டுங் காணாமல் இருந்திருக்கிறது. 1983 வன்முறை `சர்வதேச சமூகத்திற்கும் அதிர்ச்சியூட்டும் முறையில் விளம்பரப்படுத்தப்பட்டதால், அரசாங்கம் ஒரு இக்கட்டான நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டது. நியாயப்படுத்த இயலாத முறையில் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட அவ் வன்முறை தமிழகத்திற் கடுமையான வெகுசனச் சீற்றத்தைக் கிளறிவிட்டது. எனினும், இந்தச் சீற்றங் காரணமாக இந்திய ஆட்சியாளர்கள் இலங்கையின் தேசிய இனப்பிரச்சினையில் குறுக்கிட்டனர் என்பது உண்மையல்ல .அதை ஒரு வசதியாக மட்டுமே இந்திய ஆட்சியாளர்கள் பயன்படுத்தினர். இந்திய வம்சாவளித் தமிழர் பற்றி அக்கறை காட்டாத இந்திய ஆட்சியாளர்கள் வடக்கு, கிழக்கின் தமிழர் நலன் பற்றி அக்கறை காட்ட மெய்யாகவே நியாயம் இல்லை. எனவே, கேட்க இனிய கொச்சையான அரசியல் விளக்கங்கள் பற்றி நாம் கவனமாயிருப்பது நல்லது.
இலங்கையின் இன்றைய பிரதான முரண்பாடு தேசிய இனப்பிரச்சினை தொடர்பானது என்பதில் நமக்கு ஐயம் வேண்டாம். எனினும் அது மட்டுமே முரண்பாடு என்று மற்றையவற்றைப் புறக்கணிப்பது ஆபத்தானது. அதை விடத் தேசிய இனப்பிரச்சினையைப் பகை முரண்பாடாக்கி அதைப் பிரதான முரண்பாடாகவும் போராகவும் வளர்ப்பதில் யாருக்கு நன்மை இருந்தது என்பதையும் நாம் கவனிக்கத் தவறலாகாது.
பிரித்தாளும் தந்திரம் என்பது, ஏதோ, பிரித்தானியக் கொலனிய ஆட்சியாளர்களுக்கு மட்டுமே கைவந்த கலையல்ல. அது அந்நிய மேலாதிக்கம் ஒன்று நாடுகளை அடக்கியாளப் பயன்படுத்துகிற உபாயம் மட்டுமல்ல, அமெரிக்கத் தொழிலாளர்களைப் பிளவு படுத்த இனவேறுபாடு பயன்பட்டது. ஆனால், கறுப்பு, வெள்ளை என்ற வேறுபாடு அதிகாரத்தில் இருப்பவர்கட்கு எப்படிப் பயன்படுகிறது என்று பார்த்தால், நிற வேறுபாடு இல்லாமல் எல்லாத் தொழிலாளரையும் ஒட்ட உறிஞ்ச அது உதவுகிறது என அறியலாம்.
மக்களை அடக்கியாளுவதற்கான முறைகள் சமூகஅமைப்புகளின் வேறுபாடுகட்கமைய மாறுகின்றன. அடிமைச் சமூகத்திற் போல நிலப்பிரபுச் சமூகத்திற் செய்ய இயலவில்லை. முதலாளியம் மேலும் வேறுபட்ட முறைகளைப் பயன்படுத்துகிறதும் உழைப்பின் மீது தனி மனிதர்களின் கட்டுப்பாட்டின் தன்மையை முதலாளிய உற்பத்தி முறை மாற்றிவிட்டது. கட்டுப்பாடின்றி உழைப்பை வாங்கி விற்கிற ஒரு சமூக அமைப்பில் தனி மனிதச் சுதந்திரம் என்ற சிந்தனையை மறுக்க இயலாமற் போகிறது தோற்றப்பாடான ஒரு தனி மனிதச் சுதந்திரம் இல்லாமல், முதலாளிய தொல்லையின்றி இயங்க இயலாது. எனவே அந்தச் சுதந்திரத்தை வழங்குவது போல வழங்கி அதை அனுபவிக்க இயலாத விதமாகப் பறிப்பது தான் முதலாளிய ஜனநாயக ஆட்சிமுறையின் திறமை.
கருத்துச் சுதந்திரம் என்பதை முதலாளிய ஜனநாயகம் பெரிதுங் கொண்டாடுகிறது. எனினும் அது எல்லாவிதமான கருத்துகட்குமான, சமத்துவமான , எல்லாரும் ஒரே விதமாக அனுபவிக்கக் கூடியதான சுதந்திரமாக இருப்பதில்லை. தகவல்களை வெளியிடவும் பரிமாறவுமான சுதந்திரம் உண்டென்று சொல்லப்பட்டாலும், எவ்விதமான எந்த நோக்கத்திற்கான தகவல்கள் என்பது இன்னொரு விடயமாக உள்ளது. இங்கே ஒரு ஊடக நிறுவனம், "தெரிவிப்பது நாங்கள், தீர்மானிப்பது நீங்கள்" என்ற சுலோகத்தை மேலை நாட்டு ஊடக நிறுவனமொன்றிடமிருந்து பெற்றுத் தனது கருத்துச் சுதந்திர நிலைப்பாட்டை விளம்பரப் படுத்திக் கொள்கிறது. ஆனால் எதைச் சொல்வது, எதைச் சொல்லாமல் விடுவது, சொல்லுவதை எப்போது, எப்படிச் சொல்வது என்பன பற்றிய தீர்மானங்களை யார் எடுக்கிறார்கள்?
இலங்கையின் ஊடகச் சுதந்திரம் பேரினவாதத்தை வளர்க்க மிகவும் உதவியுள்ளது. இன்று பேரினவாத இனவெறியை ஊட்டுவதில் மும்முரமாக உள்ளவர்களுக்கு ஏறத்தாழ எல்லாப் பெரிய சிங்கள, ஆங்கில ஒலி, ஒளிபரப்பு அச்சு ஊடகங்களும் துணைபோகின்றன. தமிழில், தமிழ்த் தேசியவாத அரசியல் கோலோச்சுறது. அதுபற்றிச் சிங்களப் பேரினவாதிகட்குக் கவலை இல்லை. ஏனெனில், அதனால் அவர்களது நோக்கங்கட்குக் கேடேதும் இல்லை.
மாற்றுக் கருத்துகளை அரச அதிகாரமோ, அதிகார வர்க்கமோ சகித்துக் கொள்கின்ற சூழ்நிலைகள் இருக்கின்றன. மாற்றுக் கருத்துகள் அரசினதும், அதிகார வர்க்கத்தினதும் இருப்பிற்கும் நிலைப்பிற்கும் மிரட்டலாக இல்லாத வரையில் அவை சகித்துக் கொள்ளப்படுவதுடன் வரையறைக்குட்பட்டு ஊக்குவிக்கவும்படுகின்றன. ஏனெனில், அவற்றின் இருப்பு சனநாயகத் தோற்றம் ஒன்றைக் காட்டுவதற்கு உதவுகின்றது. கருத்துகள் செயல்வடிவம் பெற்று ஒரு அரசியல் சக்தியாக வளரக் கூடிய சூழ்நிலையில் அவை ஆபத்தானவையாகின்றன. புத்திசாலித்தனமான முறையில் இயங்குகின்ற அரசு கருத்துகள் செயல் வடிவம் பெறுமுன்னமே அவற்றைக் களையெடுப்புக்குட்படுத்தி விடுகிறது. ஊடகங்கள் மீது அரசுக்கு உள்ள கட்டுப்பாடு அதற்கேற்ற முறையில் இயங்குகிறது. அல்லாதவிடத்து ஊடகங்கள் மீது ஆளுமையுடையவர்களது வர்க்க நலன்கள் உரிய விதமாகக் குறுக்கிடுகின்றன.
நிலைமைகள் கட்டுக்கடங்காமல் போய் மாற்றுச் சிந்தனைகள் மாற்று நடவடிக்கைகளை விருத்தி பெறக்கூடிய சூழ்நிலையில் அரச வன்முறை தன்னை வெளிப்படுத்திக் கொள்கிறது. தமிழ்த் தேசிய இனத்தின் உரிமைக் குரலையும் பின்பு விடுதலைப் போராட்டத்தையும் நசுக்க எழுச்சி கொண்ட அரச வன்முறை, குறிப்பிட்ட வர்க்க நலன்களைக் காப்பாற்ற வேண்டிச் சிங்களத் தேசியவாதத்தின் ஒரு பகுதியை அடையாளப்படுத்திய ஜே.வி.பி. மீது பாய்ந்தது. ஜே.வி.பி. அரசிற்கெதிராக ஆயுதமேந்திய நிலையில் தனது வன்முறையை அரசு எளிதாக நியாயப்படுத்த இயலுமாயிற்று. எனினும், வேறு வகையான எதிர்ப்புகளைச் சமாளிக்க அரச வன்முறையைக் கட்டவிழ்த்து விடுவது அரசுக்கு எதிராக மக்களைக் கிளர்ந்தெழச் செய்யலாம். அப்போது அரச அடையாளமற்ற வன்முறை உதவுகிறது. அது எந்த வடிவத்திலும் வரலாம்.
1977 க்குப் பின்பு ஜே.வி.பி.யைப் பயன்படுத்திப் பாராளுமன்ற இடதுசாரிகளையும், ஷ்ரீ.ல.சு.கட்சியையும் யு.என்.பி. ஆட்சியாளர்கள் செயலிழக்கச் செய்தனர். ஜே.வி.பி. குண்டர்களுக்குத் துணையாக இல்லாவிடினும் அவர்களது வன்முறையில் குறுக்கிட்டுத் தடுக்காமல் அரசின் சட்ட ஒழுங்கின் கரங்கள் கட்டுப்பட்டிருந்தன. எனவே, அரச வன்முறை என்பது நேரடியான அரச படைகளினதும் ஆயுதப் பொலிஸாரதும் குறுக்கீடாக இல்லாமல் கவனமாகக் கையாளப்பட்ட செயலின்மையாகவும் அமைய முடியும் என்பதை மீண்டும் 1983 ஆம் ஆண்டு தெளிவாகக் கண்டோம்.
இப்போது போருக்கு எதிரான இயக்கத்திற்கு எதிரான வன்முறை, முதலில் ஆளும்கட்சி சாராத குண்டர்கள் மூலமும் பின்பு ஆளும்கட்சி சார்ந்த குண்டர்கள் மூலமும் நடந்தேறுகிறது என்றால், அரசு போருக்கெதிரான இயக்கத்தின் வளர்ச்சியைப் பற்றி அஞ்சுகிறது என்பதே அதன் பொருள். அமைதியான முறையில் நடைபெறும் சமாதானப் பேரணிகளை அரச வன்முறை மூலம் நசுக்குவது இப்போதைக்கு அரசுக்குப் பாதகமானது என்பதால் அரசு ஜனநாயக விரோதச் சக்திகளைக் கொண்டு தனது நோக்கங்களை நிறைவேற்றிக் கொள்கிறது. இதை நாம் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும்.
பயங்கரவாதத்தையும் பிரிவினைக் கோரிக்கையையும் காட்டிச் சிங்கள மக்களைப் பேய்க்காட்ட இயலாத ஒரு நிலை பற்றி நம்மில் பலர் இப்போதைக்கு எண்ண ஆயத்தமாயில்லை என்று நினைக்கிறேன். ஆனால், பேரினவாத அரசு அது பற்றிச் சிந்திக்கிறது. அதற்கான நடவடிக்கைகளை எடுக்கவுந் தொடங்கிவிட்டது. அது பற்றி யாரும் அசட்டையாக இருக்க முடியாது.
ஃபாஸிஸம் எவ்வகையானது என அறிவோம். ஆனால், எப்படி அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றுவது என்பதற்கு அதற்கு முன்பு பல தெரிவுகள் உள்ளன. இலங்கையில் ஒரு ஃபாஸிஸ அரசு உருவாகுமானால் `சர்வதேச சமூகம்', இந்தோனேசியாவிலும் சிலியிலும் நடந்து கொண்ட விதமாகவே இங்கும் நடந்து கொள்ளும் என்பதில் நமக்கு ஐயம் வேண்டாம்.
_________________________________________
நன்றி: ஞாயிறு தினக்குரல்
Labels: அரசியற் கட்டுரை, மறுபக்கம்
Friday, February 02, 2007
பகிரப்படாத பக்கங்கள். 1.
மயக்கம் தெளிந்து கண்களைத் திறந்து பார்த்தான். கண்ணெதிரே கம்பியில் குருதிப்பை தொங்கிக்கொண்டிருந்தது. கையில் குருதி ஏற்றப்பட்டிருந்தது. மருந்துமணம் மூக்கைத் துளைத்தது. மெல்லக் கால்களை அசைக்க முயன்றான், முடியவில்லை. உணர்வற்று உயிரற்ற சடமாய் கால்கள் மரத்துப்போய்க் கிடந்தன. முதுகு விண் விண்ணென வலித்தது.
நினைவுகளை மீட்டுப்பார்த்தான். இராணுவ ஆக்கிரமிப்புக்கெதிரான முறியடிப்புச் சமரில் விழுப் புண்ணடைந்ததை உணர்ந்து கொண்டான். அவனது கரங்கள் கனரகத் துப்பாக்கியை இயக்கிக் கொண்டிருந்தபோது, ராங்கியொன்று அவர்களின் நிலையைத் தாக்கியது. அவனுக்கு வயிற்றுப் பகுதியில் ஆழமான காயம் ஏற்பட்டிருந்தது. கால்கள் நிற்கமுடியாமல் சோர்ந்து துவண்டன. குருதி வெளியேறிக்கொண்டிருந்தது. எதிரே இராணுவத்தினர் முன்னேறிக்கொண்டிருந்தனர். துப்பாக்கியைத் தோழனிடம் கொடுத்தான். தோழன் சிதைந்த காவல்நிலையை விட்டு மற்றைய நிலைக்கு மாறி இராணுவத்தை முன்னேற விடாமல் கனரகத் துப்பாக்கியால் சுட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
ராங்கிகளின் உறுமல் அவனுக்கருகில் கேட்டது. கால்களை தடவிப் பார்த்தான். குளிர்ந்துபோயிருந்தன. இராணுவத்தினரிடம் உயிரோடு பிடிபடக்கூடாது என எண்ணியவன் சயனைற் குப்பியை வாய்க்குள் வைத்தான். அங்குவந்த மருத்துவப் போராளி சயனைற் குப்பியைப் பறித்துவிட்டு வயிற்றுக் காயத்துக்குக் கட்டுப்போட்டான். களமருத்துவத்தை வெற்றிகரமாய் நிறைவேற்றி காவு குழுவிடம் அவனை ஒப்படைத்தான்.
அவனுக்குக் கண்கள் இருண்டன. அப்போது மயங்கியவன் இங்குத்தான் விழித்துக் கொண்டான். அன்று அந்த மருத்துவப் போராளியின் முயற்சியினால் உயிர்தப்பியதை நினைத்துப் பார்த்தான். மருத்துவ வீட்டில் இரண்டு மாதங்கள் இருக்கவேண்டியிருந்தது. காயங்கள் மாறியபோதும் கால்கள் இயங்க மறுத்துவிட்டன. மருத்துவப் போராளிகளின் அரவணைப்பு அவனுக்கு அம்மாவை ஞாபகமூட்டியது.
இரண்டு மாதங்களின் பின் முகாமுக்கு வந்துசேர்ந்தான். அவனுக்கு எந்தக் குறையும் இருக்கவில்லை. தோழர்கள் முழு நிறைவாக கவனித்துக் கொண்டார்கள். அவனுடைய கால்களின் நரம்புகளைத் தூண்ட காலையும், மாலையும் பயிற்சிகள் செய்துவிட்டார்கள். எப்படியாவது மீண்டும் களத்துக்குப் போகவேண்டுமென்ற அவா அவனில் நிறைந்துபோயிருந்தது.
படிப்படியாகத் தனது பணிகளைத் தானே செய்ய முயற்சித்தான். ஆறுமாதங்களின் பின் கால்களில் மாற்றம் ஏற்படுவதை உணர்ந்தான். கால் விரல்களை இப்போது அவனால் அசைக்க முடிந்தது. மெலிந்து குச்சியாய் இருந்த கால்கள் மெருகேறத்தொடங்கின. அவன் முயற்சியைக் கைவிடாமல் தொடர்ந்து பயிற்சியிலீடுபட்டான். ஓராண்டின் பின் அவனால் மீண்டும் நடக்கமுடிந்தது. அவனுக்கு அளவு கடந்த மகிழ்ச்சி. மீண்டும் களத்துக்குப் போவேனென சொல்லிக்கொண்டிருந்தான். ஆனால் அவன் இன்று உயிரோடு இருக்கக் காரணமாயிருந்த மருத்துவப் போராளியுடன் மகிழ்ச்சியைப் பகிர்ந்துகொள்ள முடியாமையை எண்ணிக் கவலைப்பட்டான்.
அந்தப் போராளி பிறிதொரு சமரில் வீரச்சாவடைந்திருந்தான். ஒவ்வொரு மருத்துவப் போராளியும் போராளிகளின் உயிர்களைக் காப்பதற்காய் படும் பாடுகள் அவன் கண்முன்னே தோன்றின. முச்சக்கர வண்டியில் மாவீரர் துயிலுமில்லத்துக்குச் சென்று வந்தவன் இன்று கால்கள் பதித்து கல்லறை நோக்கி நடந்தான். மாவீரர் நினைவுப் பாடல்கள் காற்றில் கலந்து காதில் புகுந்து மனதை நிரப்பிக்கொண்டிருந்தன.
____________________
நன்றி: விடுதலைப் புலிகள்
Get your own calendar
நினைவுகளை மீட்டுப்பார்த்தான். இராணுவ ஆக்கிரமிப்புக்கெதிரான முறியடிப்புச் சமரில் விழுப் புண்ணடைந்ததை உணர்ந்து கொண்டான். அவனது கரங்கள் கனரகத் துப்பாக்கியை இயக்கிக் கொண்டிருந்தபோது, ராங்கியொன்று அவர்களின் நிலையைத் தாக்கியது. அவனுக்கு வயிற்றுப் பகுதியில் ஆழமான காயம் ஏற்பட்டிருந்தது. கால்கள் நிற்கமுடியாமல் சோர்ந்து துவண்டன. குருதி வெளியேறிக்கொண்டிருந்தது. எதிரே இராணுவத்தினர் முன்னேறிக்கொண்டிருந்தனர். துப்பாக்கியைத் தோழனிடம் கொடுத்தான். தோழன் சிதைந்த காவல்நிலையை விட்டு மற்றைய நிலைக்கு மாறி இராணுவத்தை முன்னேற விடாமல் கனரகத் துப்பாக்கியால் சுட்டுக்கொண்டிருந்தான்.
ராங்கிகளின் உறுமல் அவனுக்கருகில் கேட்டது. கால்களை தடவிப் பார்த்தான். குளிர்ந்துபோயிருந்தன. இராணுவத்தினரிடம் உயிரோடு பிடிபடக்கூடாது என எண்ணியவன் சயனைற் குப்பியை வாய்க்குள் வைத்தான். அங்குவந்த மருத்துவப் போராளி சயனைற் குப்பியைப் பறித்துவிட்டு வயிற்றுக் காயத்துக்குக் கட்டுப்போட்டான். களமருத்துவத்தை வெற்றிகரமாய் நிறைவேற்றி காவு குழுவிடம் அவனை ஒப்படைத்தான்.
அவனுக்குக் கண்கள் இருண்டன. அப்போது மயங்கியவன் இங்குத்தான் விழித்துக் கொண்டான். அன்று அந்த மருத்துவப் போராளியின் முயற்சியினால் உயிர்தப்பியதை நினைத்துப் பார்த்தான். மருத்துவ வீட்டில் இரண்டு மாதங்கள் இருக்கவேண்டியிருந்தது. காயங்கள் மாறியபோதும் கால்கள் இயங்க மறுத்துவிட்டன. மருத்துவப் போராளிகளின் அரவணைப்பு அவனுக்கு அம்மாவை ஞாபகமூட்டியது.
இரண்டு மாதங்களின் பின் முகாமுக்கு வந்துசேர்ந்தான். அவனுக்கு எந்தக் குறையும் இருக்கவில்லை. தோழர்கள் முழு நிறைவாக கவனித்துக் கொண்டார்கள். அவனுடைய கால்களின் நரம்புகளைத் தூண்ட காலையும், மாலையும் பயிற்சிகள் செய்துவிட்டார்கள். எப்படியாவது மீண்டும் களத்துக்குப் போகவேண்டுமென்ற அவா அவனில் நிறைந்துபோயிருந்தது.
படிப்படியாகத் தனது பணிகளைத் தானே செய்ய முயற்சித்தான். ஆறுமாதங்களின் பின் கால்களில் மாற்றம் ஏற்படுவதை உணர்ந்தான். கால் விரல்களை இப்போது அவனால் அசைக்க முடிந்தது. மெலிந்து குச்சியாய் இருந்த கால்கள் மெருகேறத்தொடங்கின. அவன் முயற்சியைக் கைவிடாமல் தொடர்ந்து பயிற்சியிலீடுபட்டான். ஓராண்டின் பின் அவனால் மீண்டும் நடக்கமுடிந்தது. அவனுக்கு அளவு கடந்த மகிழ்ச்சி. மீண்டும் களத்துக்குப் போவேனென சொல்லிக்கொண்டிருந்தான். ஆனால் அவன் இன்று உயிரோடு இருக்கக் காரணமாயிருந்த மருத்துவப் போராளியுடன் மகிழ்ச்சியைப் பகிர்ந்துகொள்ள முடியாமையை எண்ணிக் கவலைப்பட்டான்.
அந்தப் போராளி பிறிதொரு சமரில் வீரச்சாவடைந்திருந்தான். ஒவ்வொரு மருத்துவப் போராளியும் போராளிகளின் உயிர்களைக் காப்பதற்காய் படும் பாடுகள் அவன் கண்முன்னே தோன்றின. முச்சக்கர வண்டியில் மாவீரர் துயிலுமில்லத்துக்குச் சென்று வந்தவன் இன்று கால்கள் பதித்து கல்லறை நோக்கி நடந்தான். மாவீரர் நினைவுப் பாடல்கள் காற்றில் கலந்து காதில் புகுந்து மனதை நிரப்பிக்கொண்டிருந்தன.
____________________
நன்றி: விடுதலைப் புலிகள்
Labels: கள அனுபவம், களவெற்றி, சமர், போராளி
அமெரிக்க அரசியலும் சதாமும்
மறுபக்கம் - கோகர்ணன்
சதாம் ஹுசெய்னின் தூக்குத் தண்டனை பற்றிய விவாதங்களின் சூடு ஓரளவுக்கேனுந் தணிந்து விட்டது. அதை மெச்சிப் பேசிய ஜோர்ஜ் புஷ், அக் கொலைக் காட்சிகள் ஏற்படுத்திய அருவருப்பையுஞ் சினத்தையும் எடுத்து ஈராக்கிய ஆட்சியாளர்கள் மீது பழியைப் போட்டு விட்டு நழுவிக் கொள்ள முயன்றாலும், சதாம் மீதான நீதிமன்ற விசாரணை மிகவும் ஒழுங்கீனமான முறையில் நடத்தப்பட்டதும் சதாமின் வழக்கறிஞர்கள் கொல்லப்பட்டதுட்பட்ட வன்முறைச் சூழலும் அமெரிக்காவின் பூரண ஆசிகளுடனேயே என்பதை மாற்ற இயலாது. சதாம் மீதான குற்றச் சாட்டுக்களில் ஒரு பகுதி மட்டுமே விசாரிக்கப்பட்ட நிலையில் அவர் தூக்கிலிடப்பட்டார். அவற்றுக்கு முன்னமே விசாரித்திருக்க வேண்டிய குற்றங்களான ஈரானுடன் போர்க்காலத்தின் போது நிகழ்ந்தவையும் குர்திய மக்கள் மீதான நச்சு வாயுப் பிரயோகமும் விசாரணைக்கு வந்திருந்தால், குற்றவாளிக் கூண்டில் நின்றிருக்க வேண்டியவர்களுள் அமெரிக்கக் குடியரசுத் தலைவர்களும் உள்ளடங்கியிருப்பர். தூக்குக் கயிறு கொண்டு சதாமின் வாய் அடைக்கப்பட்டு விட்டது என்ற உண்மையைப் பலர் கணிப்பிலெடுக்கத் தவறி விட்டனர்.
அமெரிக்கக் குடி மக்கள் தங்கள் ஜனநாயக உரிமை பற்றியும் சட்டத்தின் முன் அனைவரதும் சமத்துவம் பற்றியும் நுகர்வோரின் உரிமைகள் பற்றியும் இன்னும் பல சமூக உரிமைகள் பற்றியும் மிகுந்த விழிப்புணர்வுடையவர்கள். அதேவேளை அமெரிக்காவின் பாதுகாப்பு, அமெரிக்க வாழ்க்கை முறை, அமெரிக்க சனநாயகம் என்பன பற்றிய மயக்கங்களையும் உடையவர்கள். செப்டெம்பர் 11 பயங்கரவாதத்தின் பின்பு அமெரிக்க மக்களை சர்வதேசப் பயங்கரவாதம் பற்றியும் குறிப்பாக இஸ்லாமியப் பயங்கரவாதம் பற்றியும் மிரட்டி அந்த அடிப்படையிலேயே அல்-ஹைடா ஒழிப்பு என்ற பேரில் இஸ்லாமிய விரோதப் பிரசாரம் ஒன்றையும் உரை ஆதிக்கத்திற்கான தனது அடுத்தகட்ட ஆக்கிரமிப்பு முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டது.
தன்னை உலகின் மேலாதிக்க வல்லரசாக நிலை நிறுத்துவதற்குச் சவாலாக இருந்த எந்த ஆட்சியையும் கவிழ்க்கப் பயங்கரவாதம், இராணுவச் சதி, ஆக்கிரமிப்பு உள்ளிட்ட எதையுமே பயன்படுத்த அமெரிக்கா தயங்கியதில்லை. அமெரிக்க மக்கள் அமெரிக்காவின் அயல் விவகாரங்கள் பற்றி அதிகம் அக்கறைப் படாமல் இருந்து வந்தது ஒரு புறமிருக்க, கம்யூனிஸ மிரட்டல் என்பது இரண்டாம் உலகப் போரின் பின் பயன்பட்டது. அமெரிக்காவின் உள்ளே இடது சாரிகட்கெதிரான களையெடுப்பு 1950 களில் நடந்தது. இன்று பலராலும் மறக்கப்பட்டு விட்டாலும் "மக்கார்த்தி யுகம்" பற்றிய இலக்கியப் பதிவுகள் இன்னமும் உள்ளன. வியற்நாம் போர் பற்றிய நினைவுகள் மங்கவைக்கப்பட்டு அமெரிக்காவின் கொடுமைகளை மறைத்து முக்கியமாக அமெரிக்கா வெல்லத் தவறிய ஒரு "தர்ம யுத்தமாக" அது இன்று காணப்படுகிறது. கம்யூனிஸ்ற்றுக்கள் என்று கருதப்பட்ட ஐந்து இலட்சம் பேராவது (சிலரது மதிப்பீட்டில் பத்து இலட்சம் பேர்) இந்தோனேசிய ஃபாஸிஸ நரபலி வெறியாட்டத்தில் இரையானவர்கள். இதே கதை இன்னும் எத்தனையோ நாடுகளில் எண்ணிக்கை வேறுபாடுகளுடன் அமெரிக்க வழிகாட்டலில் நடந்தேறியது.
நம்மிடையே அமெரிக்காவின் குடியரசுக் கட்சியின் தீவிர வலது சாரி நிலைப்பாட்டுக்கும் ஜனநாயகக் கட்சியின் மிதவாத நிலைப்பாட்டுக்குமிடையே வேறுபாடு தெரிந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள். நல்லவர்கள் பட்டியலில் ஜோன் கெனடி, ஜிமி காட்டர், பில் கிளின்ற்றன் ஆகியோரையும் கெட்டவர்கள் பட்டியலில் றிச்சட் நிக்ஸன், ஜோர்ஜ் புஷ் தந்தையும் மைந்தனும் ஆகியோரையும் கோமாளிகள் பட்டியலில் ஜெரல்ட் ஃபோர்ட், றொனால்ட் றேகன் ஆகியோரையும் போட்டு அமெரிக்க அரசியலை விளக்குவது சிலருக்கு எளிது. ஆனால் உண்மைகள் வேறுவிதமானவை.
அமெரிக்காவின் உள்நாட்டு அலுவல்களில் முக்கியமாகச் சமூக சேவைகள், பொது மருத்துவ சேவை, வறியோர் நலன் போன்ற விடயங்களில் இரண்டு கட்சிக்கும் தோற்றப்பாடான கொள்கை வேறுபாடுகள் உள்ளன. எனினும், எல்லாக் கொள்கைகளையும் நடைமுறைப் படுத்த இயலாது செய்யவும் நடை முறைப்படுத்துகின்றவற்றை மட்டுப்படுத்தவுமென வலிமை ஏகபோக முதுலாளிய நிறுவனங்களிடம் உள்ளது. எனவே ஆட்சி மாற்றம் அடிப்படையான மாற்றமாக இல்லாதது மட்டுமன்றி அற்பளவான மாற்றமாகவே அமைகிறது.
அமெரிக்க அயல் நாட்டுக் கொள்கையைப் பொறுத்தவரை ஆட்சி மாற்றங்களால் எதுவும் மாறுவதில்லை. கெனடி ஆட்சியின் போது தான் கியூபாவில் ஆட்சிக் கவிழ்ப்புக்கான பே ஒவ் பிக்ஸ் (பன்றிக் குடா) அதிரடித் தாக்குதல் மேற்கொள்ளப்பட்டது. அவரது ஆட்சியின் கீழேயே அமெரிக்கா வியற்நாமில் தனது படைகளின் இருப்பைப் பெரிதும் அதிகரித்தது. ஜோன்சன் ஆட்சி கெனடி காட்டிய வழியில் தொடர்ந்தது. நிக்ஸனின் ஆட்சியில் அமெரிக்கா சமாதானத்திற்கு உடன்பட்டது என்பதன் காரணம் நிக்ஸன் சமாதான தேவன் என்பதல்ல, அமெரிக்கா வியற்நாம் போருக்குக் கொடுத்த விலை அதிகம் என்பது தான்.
புஷ் - கிளின்றன் - புஷ் என்று ஒரே அரசியற் கொள்கை தான் யூகோஸ்லாவியாவிலும் மத்திய கிழக்கிலும் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது. எனவே, அமெரிக்காவின் எந்த ஆட்சி மாற்றமும் மூன்றாமுலகம் பற்றிய அமெரிக்கக் கொள்கையை மாற்றப் போவதில்லை. அடிப்படை உண்மையைச் சொல்லப் போனால், அமெரிக்காவை ஆளுகிறவர் அமெரிக்கச் சனாதிபதியல்லர்; அமெரிக்காவின் பாராளுமன்றத்தின் பெரும் பான்மையினரோ மூதவையின் பெரும்பான்மையினரோ அல்ல. அமெரிக்க மூலதனமே ஆளுகிறது. அண்மையில் ஈராக் போரின் நேரடி விளைவாகக் குடியரசுக் கட்சி இரண்டு அவைகளிலும் தனது பெரும்பான்மை உரிமையை இழந்தாலும் அமெரிக்கா ஈராக்கிலிருந்து வெளியேறப் போவதில்லை. அங்கு மேலும் இருபதினாயிரம் படையினர் அனுப்பப்படவுள்ளனர்.
அதை அமெரிக்காவின் ஜனநாயகமோ தெரிந்தெடுக்கப்பட்ட பெரும்பான்மை உறுப்பினர்களோ தடுத்து நிறுத்தப் போவதில்லை. ஈராக் போர் பற்றிய அமெரிக்க அரசியல் வாதிகளது விவாதம் போர் சரியானதா இல்லையா என்பது பற்றியதல்ல; போர் சரிவர நடத்தப்பட்டதா இல்லையா என்பது பற்றியதே.
அமெரிக்கா மத்திய கிழக்கில் இஸ்ரேல் நடத்திய லெபனான் மீதான தாக்குதலை நியாயப்படுத்தியது. அப்பாவி மக்கள் குண்டுவீசி அழிக்கப்பட்டதை அலட்சியம் செய்தது. பலஸ்தீன மக்கள் இஸ்ரேலின் ஆணையை ஏற்க வேண்டுமென்ற நோக்கத்தில் பல்வேறு நெருக்குவாரங்களைக் கொடுக்கிறது. இதில் எதுவும் அமெரிக்காவில் ஏற்படும் ஆட்சி மாற்றத்தால் நிற்கப் போவதில்லை.
ஈரான் மீதான போரொன்றுக்கு அது புதிய நியாயங்களைத் தேடுகிறது. அண்மையில் ஈராக்கில் அரசாங்க எதிர்ப்பு ஷியா போராளிகட்கு ஈரான் ஆயுதப் பயிற்சி கொடுப்பதாகக் குற்றஞ் சுமத்தியது. போராளிகளிடையே ஈரானியர்களைப் பிடித்துள்ளதாகவும் கூறியுள்ளது. இவையெல்லாம் எதற்கான முன்னேற்பாடுகள் என்று ஊகிக்க எவரும் அரசியல் நிபுணராக இருக்கத் தேவையில்லை. ஈரான் மீது போர் தொடுப்பதற்கு இடைஞ்சலாக ரஷ்யாவும், சீனாவும், இருப்பதால், போருக்கான நியாயங்களை உருவாக்கவும் சீனாவோ ரஷ்யாவோ ஐ.நா. பாதுகாப்புச் சபையில் இடையூறு செய்தால் அதற்கான மாற்று உபாயங்களை வகுக்கவும் தேவை உள்ளது. எனவே குறுகிய காலத்தில் போருக்கான வாய்ப்பு இல்லை என்றாலும் அவ் வாய்ப்பு எப்படியும் உருவாக்கப்படும் என்பதற்கு அமெரிக்காவின் அயற் கொள்கையில் நிறைய உதாரணங்கள் உள்ளன.
தமக்கு எவ்விதமான ஐயங்களும் இருக்கக் கூடாது எனவும் எதுவும் நமக்கு வியப்பூட்டக் கூடாது எனவும் உறுதிப்படுத்துகிற விதமாக அமெரிக்கா சோமாலியாவில் எதியோப்பியப் படைகள் மூலம் குறுக்கிட்டுள்ளது. அமெரிக்க விமானங்கள் குண்டு வீசி சோமாலியக் குடிமக்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். இதன் பின்பு சோமாலியாவில் அமெரிக்கச் சார்பானதும் எதியோப்பிய இராணுவ உதவி மீது முற்றாகத் தங்கியிருக்கக் கூடியதுமான ஒரு ஆட்சி உருவாகியது. அதனால் எதியோப்பியாவிற்குள்ளும் சோமாலியாவின் அண்டை நாடுகட்குள்ளும் புதிய உள்நாட்டுக் கலவரங்கள் உருவாகும் வாய்ப்பை அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் எவ்வளவு தூரம் சரியாகக் கணக்கிலெடுத்திருந்தாலும், முடிவில் அமெரிக்கா தான் தூக்கிய கல்லைத் தன் கால் மீதே போட்டுக் கொள்ளப் போகிறது என்பது உறுதி. வரலாறு கூறுகிற பாடம் அது. ஆக்கிரமிப்பாளர்கள் கற்கத் தவறிய பாடமும் அதுவாகும். இலங்கையில் அமெரிக்க நோக்கங்கள் என்ன என்பதற்குப் பலவாறான விளக்கங்கள் தரப்பட்டுள்ளன. சீனாவின் கடல் வழி வணிகத்தைக் குறிப்பாக, இந்து மா கடலின் குறுக்காகச் சீனாவின் எண்ணெய் இறக்குமதியைக், கட்டுப்படுத்துவதற்கும் தேவையான போது குறிக்கிட்டுத் தடுக்கவுமான தேவை அவற்றுள் ஒன்று. சீனக் கப்பல்கள் தரித்துச் செல்ல இந்து மா கடலில் உள்ள முக்கியமான துறைமுகங்கள் இந்தியா போலே மாலை தீவுகளிலும் இலங்கையிலுமே உள்ளன. இலங்கையில் ஒரு ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்துவதை விடத் துரிதமாக மாலைதீவுகளில் நடத்தலாம். எனவே இலங்கையை அமெரிக்காவின் பூரண கட்டுப்பாட்டுக்குட் கொண்டு வரும் நோக்கத்தை முன்னிட்டே இலங்கையில் அமெரிக்கக் கொள்கை அமையும். அதற்கு உடன்பாடான எவ்விதமான கொடுமையும் சகிக்கப்படும்.
அமெரிக்காவுடனான இந்திய ஒத்துழைப்பு இலங்கை மீதான ஆதிக்கப் பகிர்வு பற்றிய பிரச்சினை மீதும் தங்கியுள்ளது. எனினும், அமெரிக்கா வகுக்க எண்ணும் சீன எதிர்ப்பு வியூகத்தில் இந்தியா இணையுமாயின் இலங்கை பற்றிய பிரச்சினையில் ஒத்துழைப்புக்கு மிகுந்த இடம் உண்டு. அமெரிக்கக் கணக்கிலோ இந்தியக் கணக்கிலோ தமிழ் மக்களின் நிலை முக்கியமானதல்ல என்று சொல்லி வந்திருக்கிறேன். அதனாலேயே அமெரிக்காவினதும் இந்தியாவினதும் மேலாதிக்கத் தேவைகட்கு இலங்கைத் தமிழரின் விடுதலை பொருந்தாது என நினைக்கிறேன்.
சதாம் ஹுசெய்ன் உட்பட அமெரிக்காவை நம்பி மற்றவர்களைப் பகைத்த எவரது சதியும் சதாமினதை விட நல்லதாக இருக்காது. இன்று அமெரிக்காவின் ஆசியுடனும் இந்தியாவின் மௌன அங்கீகாரத்துடனும் பேரினவாதிகள் இன ஒழிப்புப் போரில் தீவிரமாக உள்ளனர். தமிழ் மக்கள் தம்மைப் பிணைத்துக் கொள்ளத் தக்க சக்திகள் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்புப் போராட்ட இயக்கங்கள் மட்டுமே என்ற உண்மையை நாம் மறக்கலாகாது.
__________________________________________
நன்றி: ஞாயிறு தினக்குரல் January 28, 2007
சதாம் ஹுசெய்னின் தூக்குத் தண்டனை பற்றிய விவாதங்களின் சூடு ஓரளவுக்கேனுந் தணிந்து விட்டது. அதை மெச்சிப் பேசிய ஜோர்ஜ் புஷ், அக் கொலைக் காட்சிகள் ஏற்படுத்திய அருவருப்பையுஞ் சினத்தையும் எடுத்து ஈராக்கிய ஆட்சியாளர்கள் மீது பழியைப் போட்டு விட்டு நழுவிக் கொள்ள முயன்றாலும், சதாம் மீதான நீதிமன்ற விசாரணை மிகவும் ஒழுங்கீனமான முறையில் நடத்தப்பட்டதும் சதாமின் வழக்கறிஞர்கள் கொல்லப்பட்டதுட்பட்ட வன்முறைச் சூழலும் அமெரிக்காவின் பூரண ஆசிகளுடனேயே என்பதை மாற்ற இயலாது. சதாம் மீதான குற்றச் சாட்டுக்களில் ஒரு பகுதி மட்டுமே விசாரிக்கப்பட்ட நிலையில் அவர் தூக்கிலிடப்பட்டார். அவற்றுக்கு முன்னமே விசாரித்திருக்க வேண்டிய குற்றங்களான ஈரானுடன் போர்க்காலத்தின் போது நிகழ்ந்தவையும் குர்திய மக்கள் மீதான நச்சு வாயுப் பிரயோகமும் விசாரணைக்கு வந்திருந்தால், குற்றவாளிக் கூண்டில் நின்றிருக்க வேண்டியவர்களுள் அமெரிக்கக் குடியரசுத் தலைவர்களும் உள்ளடங்கியிருப்பர். தூக்குக் கயிறு கொண்டு சதாமின் வாய் அடைக்கப்பட்டு விட்டது என்ற உண்மையைப் பலர் கணிப்பிலெடுக்கத் தவறி விட்டனர்.
அமெரிக்கக் குடி மக்கள் தங்கள் ஜனநாயக உரிமை பற்றியும் சட்டத்தின் முன் அனைவரதும் சமத்துவம் பற்றியும் நுகர்வோரின் உரிமைகள் பற்றியும் இன்னும் பல சமூக உரிமைகள் பற்றியும் மிகுந்த விழிப்புணர்வுடையவர்கள். அதேவேளை அமெரிக்காவின் பாதுகாப்பு, அமெரிக்க வாழ்க்கை முறை, அமெரிக்க சனநாயகம் என்பன பற்றிய மயக்கங்களையும் உடையவர்கள். செப்டெம்பர் 11 பயங்கரவாதத்தின் பின்பு அமெரிக்க மக்களை சர்வதேசப் பயங்கரவாதம் பற்றியும் குறிப்பாக இஸ்லாமியப் பயங்கரவாதம் பற்றியும் மிரட்டி அந்த அடிப்படையிலேயே அல்-ஹைடா ஒழிப்பு என்ற பேரில் இஸ்லாமிய விரோதப் பிரசாரம் ஒன்றையும் உரை ஆதிக்கத்திற்கான தனது அடுத்தகட்ட ஆக்கிரமிப்பு முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டது.
தன்னை உலகின் மேலாதிக்க வல்லரசாக நிலை நிறுத்துவதற்குச் சவாலாக இருந்த எந்த ஆட்சியையும் கவிழ்க்கப் பயங்கரவாதம், இராணுவச் சதி, ஆக்கிரமிப்பு உள்ளிட்ட எதையுமே பயன்படுத்த அமெரிக்கா தயங்கியதில்லை. அமெரிக்க மக்கள் அமெரிக்காவின் அயல் விவகாரங்கள் பற்றி அதிகம் அக்கறைப் படாமல் இருந்து வந்தது ஒரு புறமிருக்க, கம்யூனிஸ மிரட்டல் என்பது இரண்டாம் உலகப் போரின் பின் பயன்பட்டது. அமெரிக்காவின் உள்ளே இடது சாரிகட்கெதிரான களையெடுப்பு 1950 களில் நடந்தது. இன்று பலராலும் மறக்கப்பட்டு விட்டாலும் "மக்கார்த்தி யுகம்" பற்றிய இலக்கியப் பதிவுகள் இன்னமும் உள்ளன. வியற்நாம் போர் பற்றிய நினைவுகள் மங்கவைக்கப்பட்டு அமெரிக்காவின் கொடுமைகளை மறைத்து முக்கியமாக அமெரிக்கா வெல்லத் தவறிய ஒரு "தர்ம யுத்தமாக" அது இன்று காணப்படுகிறது. கம்யூனிஸ்ற்றுக்கள் என்று கருதப்பட்ட ஐந்து இலட்சம் பேராவது (சிலரது மதிப்பீட்டில் பத்து இலட்சம் பேர்) இந்தோனேசிய ஃபாஸிஸ நரபலி வெறியாட்டத்தில் இரையானவர்கள். இதே கதை இன்னும் எத்தனையோ நாடுகளில் எண்ணிக்கை வேறுபாடுகளுடன் அமெரிக்க வழிகாட்டலில் நடந்தேறியது.
நம்மிடையே அமெரிக்காவின் குடியரசுக் கட்சியின் தீவிர வலது சாரி நிலைப்பாட்டுக்கும் ஜனநாயகக் கட்சியின் மிதவாத நிலைப்பாட்டுக்குமிடையே வேறுபாடு தெரிந்தவர்கள் இருக்கிறார்கள். நல்லவர்கள் பட்டியலில் ஜோன் கெனடி, ஜிமி காட்டர், பில் கிளின்ற்றன் ஆகியோரையும் கெட்டவர்கள் பட்டியலில் றிச்சட் நிக்ஸன், ஜோர்ஜ் புஷ் தந்தையும் மைந்தனும் ஆகியோரையும் கோமாளிகள் பட்டியலில் ஜெரல்ட் ஃபோர்ட், றொனால்ட் றேகன் ஆகியோரையும் போட்டு அமெரிக்க அரசியலை விளக்குவது சிலருக்கு எளிது. ஆனால் உண்மைகள் வேறுவிதமானவை.
அமெரிக்காவின் உள்நாட்டு அலுவல்களில் முக்கியமாகச் சமூக சேவைகள், பொது மருத்துவ சேவை, வறியோர் நலன் போன்ற விடயங்களில் இரண்டு கட்சிக்கும் தோற்றப்பாடான கொள்கை வேறுபாடுகள் உள்ளன. எனினும், எல்லாக் கொள்கைகளையும் நடைமுறைப் படுத்த இயலாது செய்யவும் நடை முறைப்படுத்துகின்றவற்றை மட்டுப்படுத்தவுமென வலிமை ஏகபோக முதுலாளிய நிறுவனங்களிடம் உள்ளது. எனவே ஆட்சி மாற்றம் அடிப்படையான மாற்றமாக இல்லாதது மட்டுமன்றி அற்பளவான மாற்றமாகவே அமைகிறது.
அமெரிக்க அயல் நாட்டுக் கொள்கையைப் பொறுத்தவரை ஆட்சி மாற்றங்களால் எதுவும் மாறுவதில்லை. கெனடி ஆட்சியின் போது தான் கியூபாவில் ஆட்சிக் கவிழ்ப்புக்கான பே ஒவ் பிக்ஸ் (பன்றிக் குடா) அதிரடித் தாக்குதல் மேற்கொள்ளப்பட்டது. அவரது ஆட்சியின் கீழேயே அமெரிக்கா வியற்நாமில் தனது படைகளின் இருப்பைப் பெரிதும் அதிகரித்தது. ஜோன்சன் ஆட்சி கெனடி காட்டிய வழியில் தொடர்ந்தது. நிக்ஸனின் ஆட்சியில் அமெரிக்கா சமாதானத்திற்கு உடன்பட்டது என்பதன் காரணம் நிக்ஸன் சமாதான தேவன் என்பதல்ல, அமெரிக்கா வியற்நாம் போருக்குக் கொடுத்த விலை அதிகம் என்பது தான்.
புஷ் - கிளின்றன் - புஷ் என்று ஒரே அரசியற் கொள்கை தான் யூகோஸ்லாவியாவிலும் மத்திய கிழக்கிலும் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது. எனவே, அமெரிக்காவின் எந்த ஆட்சி மாற்றமும் மூன்றாமுலகம் பற்றிய அமெரிக்கக் கொள்கையை மாற்றப் போவதில்லை. அடிப்படை உண்மையைச் சொல்லப் போனால், அமெரிக்காவை ஆளுகிறவர் அமெரிக்கச் சனாதிபதியல்லர்; அமெரிக்காவின் பாராளுமன்றத்தின் பெரும் பான்மையினரோ மூதவையின் பெரும்பான்மையினரோ அல்ல. அமெரிக்க மூலதனமே ஆளுகிறது. அண்மையில் ஈராக் போரின் நேரடி விளைவாகக் குடியரசுக் கட்சி இரண்டு அவைகளிலும் தனது பெரும்பான்மை உரிமையை இழந்தாலும் அமெரிக்கா ஈராக்கிலிருந்து வெளியேறப் போவதில்லை. அங்கு மேலும் இருபதினாயிரம் படையினர் அனுப்பப்படவுள்ளனர்.
அதை அமெரிக்காவின் ஜனநாயகமோ தெரிந்தெடுக்கப்பட்ட பெரும்பான்மை உறுப்பினர்களோ தடுத்து நிறுத்தப் போவதில்லை. ஈராக் போர் பற்றிய அமெரிக்க அரசியல் வாதிகளது விவாதம் போர் சரியானதா இல்லையா என்பது பற்றியதல்ல; போர் சரிவர நடத்தப்பட்டதா இல்லையா என்பது பற்றியதே.
அமெரிக்கா மத்திய கிழக்கில் இஸ்ரேல் நடத்திய லெபனான் மீதான தாக்குதலை நியாயப்படுத்தியது. அப்பாவி மக்கள் குண்டுவீசி அழிக்கப்பட்டதை அலட்சியம் செய்தது. பலஸ்தீன மக்கள் இஸ்ரேலின் ஆணையை ஏற்க வேண்டுமென்ற நோக்கத்தில் பல்வேறு நெருக்குவாரங்களைக் கொடுக்கிறது. இதில் எதுவும் அமெரிக்காவில் ஏற்படும் ஆட்சி மாற்றத்தால் நிற்கப் போவதில்லை.
ஈரான் மீதான போரொன்றுக்கு அது புதிய நியாயங்களைத் தேடுகிறது. அண்மையில் ஈராக்கில் அரசாங்க எதிர்ப்பு ஷியா போராளிகட்கு ஈரான் ஆயுதப் பயிற்சி கொடுப்பதாகக் குற்றஞ் சுமத்தியது. போராளிகளிடையே ஈரானியர்களைப் பிடித்துள்ளதாகவும் கூறியுள்ளது. இவையெல்லாம் எதற்கான முன்னேற்பாடுகள் என்று ஊகிக்க எவரும் அரசியல் நிபுணராக இருக்கத் தேவையில்லை. ஈரான் மீது போர் தொடுப்பதற்கு இடைஞ்சலாக ரஷ்யாவும், சீனாவும், இருப்பதால், போருக்கான நியாயங்களை உருவாக்கவும் சீனாவோ ரஷ்யாவோ ஐ.நா. பாதுகாப்புச் சபையில் இடையூறு செய்தால் அதற்கான மாற்று உபாயங்களை வகுக்கவும் தேவை உள்ளது. எனவே குறுகிய காலத்தில் போருக்கான வாய்ப்பு இல்லை என்றாலும் அவ் வாய்ப்பு எப்படியும் உருவாக்கப்படும் என்பதற்கு அமெரிக்காவின் அயற் கொள்கையில் நிறைய உதாரணங்கள் உள்ளன.
தமக்கு எவ்விதமான ஐயங்களும் இருக்கக் கூடாது எனவும் எதுவும் நமக்கு வியப்பூட்டக் கூடாது எனவும் உறுதிப்படுத்துகிற விதமாக அமெரிக்கா சோமாலியாவில் எதியோப்பியப் படைகள் மூலம் குறுக்கிட்டுள்ளது. அமெரிக்க விமானங்கள் குண்டு வீசி சோமாலியக் குடிமக்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். இதன் பின்பு சோமாலியாவில் அமெரிக்கச் சார்பானதும் எதியோப்பிய இராணுவ உதவி மீது முற்றாகத் தங்கியிருக்கக் கூடியதுமான ஒரு ஆட்சி உருவாகியது. அதனால் எதியோப்பியாவிற்குள்ளும் சோமாலியாவின் அண்டை நாடுகட்குள்ளும் புதிய உள்நாட்டுக் கலவரங்கள் உருவாகும் வாய்ப்பை அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் எவ்வளவு தூரம் சரியாகக் கணக்கிலெடுத்திருந்தாலும், முடிவில் அமெரிக்கா தான் தூக்கிய கல்லைத் தன் கால் மீதே போட்டுக் கொள்ளப் போகிறது என்பது உறுதி. வரலாறு கூறுகிற பாடம் அது. ஆக்கிரமிப்பாளர்கள் கற்கத் தவறிய பாடமும் அதுவாகும். இலங்கையில் அமெரிக்க நோக்கங்கள் என்ன என்பதற்குப் பலவாறான விளக்கங்கள் தரப்பட்டுள்ளன. சீனாவின் கடல் வழி வணிகத்தைக் குறிப்பாக, இந்து மா கடலின் குறுக்காகச் சீனாவின் எண்ணெய் இறக்குமதியைக், கட்டுப்படுத்துவதற்கும் தேவையான போது குறிக்கிட்டுத் தடுக்கவுமான தேவை அவற்றுள் ஒன்று. சீனக் கப்பல்கள் தரித்துச் செல்ல இந்து மா கடலில் உள்ள முக்கியமான துறைமுகங்கள் இந்தியா போலே மாலை தீவுகளிலும் இலங்கையிலுமே உள்ளன. இலங்கையில் ஒரு ஆட்சிக் கவிழ்ப்பை நடத்துவதை விடத் துரிதமாக மாலைதீவுகளில் நடத்தலாம். எனவே இலங்கையை அமெரிக்காவின் பூரண கட்டுப்பாட்டுக்குட் கொண்டு வரும் நோக்கத்தை முன்னிட்டே இலங்கையில் அமெரிக்கக் கொள்கை அமையும். அதற்கு உடன்பாடான எவ்விதமான கொடுமையும் சகிக்கப்படும்.
அமெரிக்காவுடனான இந்திய ஒத்துழைப்பு இலங்கை மீதான ஆதிக்கப் பகிர்வு பற்றிய பிரச்சினை மீதும் தங்கியுள்ளது. எனினும், அமெரிக்கா வகுக்க எண்ணும் சீன எதிர்ப்பு வியூகத்தில் இந்தியா இணையுமாயின் இலங்கை பற்றிய பிரச்சினையில் ஒத்துழைப்புக்கு மிகுந்த இடம் உண்டு. அமெரிக்கக் கணக்கிலோ இந்தியக் கணக்கிலோ தமிழ் மக்களின் நிலை முக்கியமானதல்ல என்று சொல்லி வந்திருக்கிறேன். அதனாலேயே அமெரிக்காவினதும் இந்தியாவினதும் மேலாதிக்கத் தேவைகட்கு இலங்கைத் தமிழரின் விடுதலை பொருந்தாது என நினைக்கிறேன்.
சதாம் ஹுசெய்ன் உட்பட அமெரிக்காவை நம்பி மற்றவர்களைப் பகைத்த எவரது சதியும் சதாமினதை விட நல்லதாக இருக்காது. இன்று அமெரிக்காவின் ஆசியுடனும் இந்தியாவின் மௌன அங்கீகாரத்துடனும் பேரினவாதிகள் இன ஒழிப்புப் போரில் தீவிரமாக உள்ளனர். தமிழ் மக்கள் தம்மைப் பிணைத்துக் கொள்ளத் தக்க சக்திகள் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்புப் போராட்ட இயக்கங்கள் மட்டுமே என்ற உண்மையை நாம் மறக்கலாகாது.
__________________________________________
நன்றி: ஞாயிறு தினக்குரல் January 28, 2007
Labels: மறுபக்கம்
Search
முந்தியவை
- மன்னாரில் பெண் புலிகளின் வீரம்
- எல்லாளன் இராச்சியத்தில் பிரபாகரன் பிள்ளைகள்
- கரும்புலி லெப்.கேணல் பூட்டோ
- கடலில் மேலாண்மை விடுதலைப் போரைத் தீர்மானிக்கும்
- அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம்
- இலங்கையில் ஊடகங்களும் பிரித்தாளும் தந்திரமும்
- பகிரப்படாத பக்கங்கள். 1.
- அமெரிக்க அரசியலும் சதாமும்
- இந்தியா பிச்சை போடுமா?
- அன்னியசக்திகளை ஈழத்தமிழர் நம்பலாமா?
களஞ்சியம்
இறுதிப் பின்னூட்டங்கள்
-
வன்னியன் commented:
நாணயமானவரே,கவ்விப் பிடிச்சியள் பாருங்கோ ஒரு பிடி.பேராசிரியர் சொல்கிற அரசியல், ஊழல் ஆராயப...
Anonymous commented:
எழுதிக்கொள்வது: நாணயமானவர்//கருணாநிதியின் அரசியலை மட்டுமல்ல, தமிழ் மக்கள் நம்ப வேண்டும் என...
வெற்றி commented:
வன்னி,பதிவுக்கு மிக்க நன்றி.
Anonymous commented:
//1930 களில் ஜேர்மனியில் உருவான யூத இனவிரோதம் பின்பு கம்யூனிச/ இடதுசாரி விரோதமாகி இறுதியில...
வன்னியன் commented:
வருகை தந்து கருத்துத் தெரிவித்தவர்களுக்கு நன்றி.
Anonymous commented:
வைகோ பிர்பாகரனின் தமிழக கொள்கை பரப்பு செயளாளர், வைக்கோ அவரின் கடைமை செய்கிறார், தமிழகத்தில...
Anonymous commented:
நல்ல கட்டுரை.பதிந்ததற்கு நன்றி.
Links
- Wikipedia
- Firefox
hit Counter
_____________________
Click Here To Earn Money____________________